داستان سد عشق قسمت دوم
دهـکــده ادبـیــات پـاســارگــاد
به وبلاگ خودتون خوش آمدید امیدوارم لحظات خوبی را سپری کنید
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺭﺍﺣﻠﻪ ﭘﺪﺭﺷﻮ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﺧﯿﺮﻩﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻭﺍﺯﺷﺪﺕﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺭﮔﻬﺎﯼﮔﺮﺩﻧﺶﺑﺎﻻﺯﺩﻩﺑﻮﺩ.ﺭﺍﺣﻠﻪ ﺧﺸﮑﺶﺯﺩﻩﺑﻮﺩﻭﻫﺎﺝﻭﻭﺍﺝﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﭘﺪﺭﺵﺑﻪﺳﻤﺘﺶﺧﻢﺷﺪﻭ ﮔﻮﺷﯽﺗﻠﻔﻦﺭﻭﺍﺯﺩﺷﺘﺶﮔﺮﻓﺖﻭ ﺑﻌﺪﺳﯿﻠﯽﻣﺤﮑﻤﯽﭘﺎﯼﮔﻮﺵﺭﺍﺣﻠﻪ ﺧﻮﺍﺑﻮﻧﺪ.ﻗﺪﺭﺕ ﺳﯿﻠﯽﺑﻪ ﻗﺪﺭﯼﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﺍﺣﻠﻪﺑﻪﻃﺮﻓﯽﭘﺮﺗﺎﺏﺷﺪﻭﺻﺪﺍﯼ ﺳﯿﻠﯽ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﻭ ﺑﺎﺭﺑﺪ ﺷﻨﯿﺪ. ﺑﺎﺭﺑﺪﻫﺮﭼﯽﺍﻟﻮﮔﻔﺖﻓﺎﯾﺪﻩﺍﯼﻧﮑﺮﺩ ﻭﺑﺎﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼﮔﻮﺷﯽﺭﻭﺳﺮﺟﺎﯾﺶ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﭘﺪﺭﺭﺍﺣﻠﻪﺑﻪﺳﻤﺖﺭﺍﺣﻠﻪﺭﻓﺖﻭ ﻣﻮﻫﺎﯼﺑﻠﻨﺪﻭﻣﻮﺍﺟﺶﺭﻭﺩﺭﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖﻭﺭﺍﺣﻠﻪﺭﻭﺍﺯﺯﻣﯿﻦﺑﻠﻨﺪﮐﺮﺩﻭ ﺑﻌﺪﺑﺎﺗﻤﺎﻡﻭﺟﻮﺩﺳﺮﺭﺍﺣﻠﻪﺩﺍﺩ ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻪ:ﺩﺧﺘﺮﻩﺑﯽ ﭼﺸﻢﻭ ﺭﻭ، ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺭﻭﺷﻦﺣﺎﻻﺩﯾﮕﻪﻣﯿﺸﯿﻨﯽﺑﺎﭘﺴﺮﻫﺎﯼ ﻏﺮﯾﺒﻪﺩﻝﻣﯿﺪﯼﻭﻗﻠﻮﻩﻣﯿﮕﯿﺮﯼ، ﻫﺎﺍﺍﺍﺍ،ﻓﮑﺮﮐﺮﺩﯼﻣﻦﻣﯿﺰﺍﺭﻡﺗﻮﺍﯾﻦ ﺧﻮﻧﻪﺍﺯﺍﯾﻦﻏﻠﻄﺎﺑﮑﻨﯽ،ﺍﯾﻦﻗﺪﺭ ﻣﯿﺰﻧﻤﺖﮐﻪﺩﯾﮕﻪﻫﻮﺱﻋﺸﻖﺑﺎﺯﯼ ﺍﺯﺳﺮﺕﺑﭙﺮﻩ،ﺩﺧﺘﺮﻩﺑﯽﺁﺑﺮﻭﻭ ﻫﺮﺯﻩ. ﻫﻨﻮﺯﺣﺮﻑﭘﺪﺭﺗﻤﻮﻡﻧﺸﺪﻩﺑﻮﺩﮐﻪ ﻣﺸﺘﯽﻣﺤﮑﻢﺑﺮﺩﻫﺎﻥﻇﺮﯾﻒﺭﺍﺣﻠﻪ ﻓﺮﻭﺩﺍﻣﺪ ﻭﺍﻭﻧﻮ ﻏﺮﻕﺧﻮﻥ ﮐﺮﺩﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﺍﻭﻥﺿﺮﺑﺎﺕﭘﯿﺎﭘﯽﮐﻤﺮﺑﻨﺪﺑﻮﺩﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﻭ ﭘﻬﻠﻮﻫﺎﯼ ﺭﺍﺣﻠﻪ ﻓﺮﻭﺩ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ. ﻋﺸﻖﺍﺯﺭﺍﺣﻠﻪﻣﻮﺟﻮﺩﯼﺳﺮﺳﺨﺖﻭ ﺷﮑﺴﺖﻧﺎﭘﺬﯾﺮﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﺑﻪﻧﺤﻮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭﺯﯾﺮﺑﺪﺗﺮﯾﻦﺗﻨﺒﯿﻪﻫﺎﯼﭘﺪﺭﺵﻫﻢ ﻗﻄﺮﻩﺍﯼﺍﺷﮏﻧﺮﯾﺨﺖ.ﺭﺍﺣﻠﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺖﺩﺍﺭﻩﺑﺮﺍﯼﻫﺪﻓﯽﺑﺰﺭﮒ ﺗﻨﺒﯿﻪﻣﯿﺸﻪ،ﺭﺍﺣﻠﻪﺑﺎﺟﻮﻥﻭﺩﻝ ﺣﺎﺿﺮﺑﻮﺩﺩﺭﺭﺍﻩﺑﺎﺭﺑﺪﺵﺗﻤﺎﻡﺍﯾﻦ ﮐﺘﮏﻫﺎﻭﻓﺤﺶﻫﺎﺭﻭﺑﻪﺟﻮﻥ ﺑﺨﺮﻩ. ﺗﻤﺎﻡﺑﺪﻥﺭﺍﺣﻠﻪﺳﯿﺎﻩﻭﮐﺒﻮﺩﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺧﻮﻥﺍﺯﺩﻫﺎﻥﻭﺑﯿﻨﯽﺍﺵﺟﺎﺭﯼ ﺑﻮﺩ.ﺍﻣﺎﺩﻭﺩﯾﺪﻩﺍﺵﺧﺸﮏﺑﻮﺩﻭ ﻗﻄﺮﻩﺍﯼﺍﺷﮏﺭﻭﯼﮔﻮﻧﻪﻫﺎﺵ ﻧﻨﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩ.ﭘﺪﺭ ﺑﻌﺪﺍﺯﺍﯾﻨﮑﻪ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺭﺍﺣﻠﻪﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﮐﺘﮏﮔﺮﻓﺖ ، ﮐﻤﺮ ﺑﻨﺪﻭ ﺑﻪﺯﻣﯿﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺖﻭﺧﻮﺩﺷﻮﺭﻭﯼﻣﺒﻞ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖﻭﺑﺎﻧﻌﺮﻩﮔﻔﺖ:ﺩﻓﻌﻪﺁﺧﺮﯼ ﺑﺎﺷﻪﮐﻪﻣﯿﺒﯿﻨﻢﺑﺎﭘﺴﺮﻏﺮﯾﺒﻪﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﯽ،ﺑﻪﺧﺪﺍﻭﻧﺪﯾﻪﺧﺪﺍﻗﺴﻢﺍﮔﻪﯾﻪ ﺑﺎﺭﺩﯾﮕﻪﺑﺒﯿﻨﻢﺑﺎﭘﺴﺮﻫﺎﺯﺩﻭﺑﻨﺪ ﺩﺍﺭﯼ،ﺳﺮﺗﻮﻣﯿﺰﺍﺭﻡﻟﺒﻪﺑﺎﻏﭽﻪﻭ ﮔﻮﺵ ﺗﺎ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﺒﺮﻡ…ﻓﻬﻤﯿﺪﯼ…ﯼ. ﺭﺍﺣﻠﻪﻧﺎﯾﯽﺑﺮﺍﯼﺻﺤﺒﺖﮐﺮﺩﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ،ﺍﻭﻓﻘﻂﺗﻤﺎﻡﺗﻨﻔﺮﺵﺭﻭﺩﺭ ﻧﮕﺎﻫﺶﺟﻤﻊﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻭﺑﻪﭘﺪﺭﺵ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﻣﺎﺩﺭﺭﺍﺣﻠﻪﻏﺮﻭﻟﻨﺪﮐﺎﻥﺟﻠﻮﺍﻭﻣﺪﻭ ﺑﻌﺪﺍﺯﺍﯾﻨﮑﻪﺍﺯﭘﺪﺭﺭﺍﺣﻠﻪﺩﻓﺎﻉﮐﺮﺩﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎﺵﺑﻪﺩﺧﺘﺮﺵﮔﻔﺖ:ﺣﺎﻻﺑﺮﻭ ﮔﻤﺸﻮﺗﻮﺍﺗﺎﻗﺖﮐﻪﺩﯾﮕﻪﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ،ﺩﺧﺘﺮﻩﺑﯽﭼﺸﻢﻭﺭﻭ، ﻣﯿﺪﻭﻧﯽﺍﮔﻪﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎﺑﻔﻬﻤﻦﭼﯽ ﭘﺸﺖﺳﺮﻣﻮﻥﻣﯿﮕﻦ، ﻭﺍﯼﺧﺪﺍﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺳﻪﺗﺎﺩﺧﺘﺮﺑﺰﺭﮒﮐﺮﺩﻡﯾﮑﯽﺍﺯﯾﮑﯽ ﺩﺳﺘﻪﮔﻠﺘﺮ،ﺣﺎﻻﺍﯾﻦﺁﺧﺮﯼﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼﺑﺸﻪ،ﺑﻪﺧﺪﺍﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽﮐﺮﺩﻡﮐﻪﺧﺪﺍﺗﻮﺭﻭﮔﺬﺍﺷﺖﺗﻮ ﺩﺍﻣﻨﻢ.ﺭﺍﺣﻠﻪﺍﮔﻪﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺑﻔﻬﻤﻢ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮﻧﻪﺭﻭﺑﻪﭘﺴﺮﻫﺎﺩﺍﺩﯼﻭﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﺳﺮﻭﺳﺮﺩﺍﺭﯼ،ﻣﯿﺪﻡﺑﺎﺑﺎﺕﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺑﺰﻧﺖﺗﺎﺑﻤﯿﺮﯼ.ﺣﺎﻻﭘﺎﺷﻮﺑﺮﻭﺗﻮ ﺍﺗﺎﻗﺖ. ﺭﺍﺣﻠﻪﺑﺎﻏﺮﻭﺭﯼﺷﮑﺴﺘﻪﻭﻗﻠﺒﯽ ﻣﺤﺰﻭﻥ،ﺑﺎﺯﺣﻤﺖﺍﺯﺟﺎﺑﻠﻨﺪﺷﺪﻭ ﮐﺸﻮﻥﮐﺸﻮﻥﺑﻪﺍﺗﺎﻗﺶﺭﻓﺖﻭﺩﺭ ﺭﻭ ﭘﺸﺖﺳﺮﺵﺑﺴﺖ.ﺭﺍﺣﻠﻪﺭﻭﯼﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺖﻭﺯﺍﻧﻮﻫﺎﺷﻮﺩﺭﺑﻐﻞﮔﺮﻓﺖ ﻭﺳﺮﺷﻮﺑﻪﺭﻭﯼﺯﺍﻧﻮﮔﺬﺍﺷﺖﻭﺑﻌﺪ ﺁﺭﻭﻡﺁﺭﻭﻡﺻﻮﺭﺕﻣﻌﺼﻮﻣﺶﻏﺮﻕ ﺍﺷﮏﺷﺪ. ﺭﺍﺣﻠﻪﺍﻭﻥﺷﺐﺗﺎﺻﺒﺢﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﺑﺨﻮﺍﺑﻪ،ﺗﻤﻮﻡﺗﻨﺶﺩﺭﺩﻣﯿﮑﺮﺩﻭ ﻏﺮﻭﺭﺵ ﺟﺮﯾﺤﻪ ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺑﺎﻻﺧﺮﻩﺻﺒﺢﺷﺪﻭﺭﺍﺣﻠﻪﺧﻮﺩﺷﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ. ﺭﺍﺣﻠﻪﺍﺯ ﺍﺗﺎﻗﺶﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻭﻣﺪﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺪﻭﻥﺍﯾﻨﮑﻪﮐﺴﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪﺑﺸﻪﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥﺑﯿﺎﺩﮐﻪﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺻﺪﺍﯼﭘﺪﺭﺵ ﺍﻭﺗﻮ ﺳﺮ ﺟﺎ ﻣﯿﺨﮑﻮﺏ ﮐﺮﺩ. ﭘﺪﺭ:ﺩﺍﺭﯼ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﯿﺮﯼ ؟ ﺭﺍﺣﻠﻪﺑﺪﻭﻥﺍﯾﻨﮑﻪﺭﻭﺷﻮﺑﻪﻃﺮﻑ ﭘﺪﺭﺵ ﺑﮑﻨﻪ ﮔﻔﺖ:ﺑﻠﻪ. ﭘﺪﺭ:ﻓﻘﻂ ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﺜﻪ ﺳﺎﯾﻪﻫﺮﺟﺎﺑﺮﯼﺩﻧﺒﺎﻟﺖﻣﯿﺎﻡ،ﺑﻪﺧﺪﺍ ﺍﮔﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﻣﯿﺮﯼ،ﯾﺎﺑﻌﺪﺍﺯﻣﺪﺭﺳﻪﻣﯿﺮﯼﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﺕﺩﻧﺒﺎﻝﺍﻟﻮﺍﺗﯽ،ﺩﯾﮕﻪﻧﻤﯿﺬﺍﺭﻡ ﻫﯿﭻﻭﻗﺖﻣﺪﺭﺳﻪﺑﺮﯼ،ﺣﺎﻻﺯﻭﺩﺍﺯ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺩﻭﺭ ﺷﻮ. ﺭﺍﺣﻠﻪﺑﺪﻭﻥﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽﺍﺯﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺭﻓﺖ. ﺯﻧﮓﺁﺧﺮﺑﻪﺻﺪﺍﺩﺭﺁﻣﺪﻭﺭﺍﺣﻠﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶﺍﺯﻣﺪﺭﺳﻪﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ،ﮐﻪﻧﺎﮔﻬﺎﻥﭼﺸﻤﺶﺑﻪﺑﺎﺭﺑﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺑﺎﺩﯾﺪﻥﺑﺎﺭﺑﺪﺩﻝﺭﺍﺣﻠﻪﺑﻪﻟﺮﺯﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ،ﻟﺮﺯﻩﻧﻪﺍﺯﺗﺮﺱﺑﻠﮑﻪﺍﺯﺷﻮﺭ ﻋﺸﻖ.ﺭﺍﺣﻠﻪﺧﻮﺍﺳﺖﺩﻭﺍﻥﺩﻭﺍﻥ ﺧﻮﺩﺷﻮﺑﻪﺑﺎﺭﺑﺪ ﺑﺮﺳﻮﻧﻪ،ﮐﻪﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﯾﺎﺩ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼﭘﺪﺭﺵﺍﻓﺘﺎﺩ،ﺭﺍﺣﻠﻪﺗﺮﺳﯿﺪ، ﺗﺮﺳﯿﺪﮐﻪﻧﮑﻨﻪﭘﺪﺭﺵﺍﺯﺩﻭﺭﻫﻮﺍﺷﻮ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﻪ،ﺑﺮﺍﯼﻫﻤﯿﻦﭼﻨﺪﺑﺎﺭﺑﻪ ﺍﯾﻦﻃﺮﻑﻭﺍﻭﻥﻃﺮﻑﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻭ ﻭﻗﺘﯽﻣﻄﻤﺜﻦﺷﺪﺧﺒﺮﯼﺍﺯﭘﺪﺭﺵ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺳﺮﯾﻊ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺑﺪ ﺭﺳﻮﻧﺪ

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,سدعشق,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب