ستاره گم شدوخورشیدسرزد

ﺳﺘﺎﺭﻩ ﮔﻢ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺳﺮ ﺯﺩ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮ ﺯﺩ ؛ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﺒﺤﻢ صفاﯼ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ؛ ﺷﺐ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﺳﺤﺮ ﺯﺩ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ؛ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﭘﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺑﺎﻡ ﺍﻓﻼﮎ ؛ ﺯ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮔﺮﺩﻭﻥ؛ ﺩﺭ ﺁﻭﯾﺰﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﻃﺮﺑﻨﺎﮎ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻡ ﮬﺴﺘﯽ؛ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﻧﻐﻤﻪ ﮬﺎﯼ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻣﺴﺘﯽ؛ ﺳﺮﻭﺩﯼ ﺳﺮ ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﯼ ﺷﺎﺩ؛ ﺳﺮﻭﺩ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﭘﺮﺳﺘﯽ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﺯ ﺑﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻣﯽ؛ ﺻﻔﺎﯼ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﮔﻮﯾﻢ ﺳﻼﻣﯽ ؛ ﺑﮭﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﻡ ﮬﺮ ﺟﺎ ﻧﻮﯾﺪﯼ ؛ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﮬﻢ ﮬﺮ ﺳﻮ ﭘﯿﺎﻣﯽ؛ ﺗﻮ ﮬﻢ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﺳﯽ ﺯ ﺣﺎﻟﻢ؛ ﻟﺐ ﺑﺎﻣﺖ ﺯ ﺣﺎﻝ ﺩﻝ ﺑﻨﺎﻟﻢ ؛ ﻭﮔﺮ ﭘﺮﻭﺍ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺮﯼ؛ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺯﻧﯽ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻢ

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

تامرگ نیامده ست برخیزم به دامان زندگی بیاویزم

ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻣﺮﮒ ﺁﯾﺪ ﻭ ﮔﻮﯾﺪﻡ ﺯ ﺟﺎ ﺑﺮﺧﯿﺰ؛ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﻋﺎﺭﯾﺖ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﮑﻦ ﻭﯾﻦ ﺑﺎﺩﻩ ﺟﺎﻧﮕﺰﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﺖ ﺭﯾﺰﺍ؛ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﮕﺮﯾﺰﻡ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﻢ؛ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﮒ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ﻣﯽ ﻟﺮﺯﻡ ﻭ ﺑﺎ ﮬﺮﺍﺱ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻢ؛ ﺁﻥ ﺩﻭﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﯾﺎﺭ ﮬﻮﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺑﯽ ﺭﻭﺡ ﻓﺴﺮﺩﻩ ﺧﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺭﻡ؛ ﻟﺐ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻦ ﻧﮭﺎﺩﻩ ﮐﮋﺩﻣﮭﺎ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﻣﺎﺭ ﻭ ﻃﻌﻤﻪ ﻣﻮﺭﻡ؛ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺗﻨﮭﺎ ﻣﺮﮒ ﺑﻨﺸﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﺧﻤﻪ ﮬﺎ؛ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻭﻣﺎﻧﺪﻩ ﻣﺎﺭ ﻭ ﻣﻮﺭ ﻭ ﮐﮋﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺎﻭﺩ ﻭ ﺯﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﮐﻔﺘﺎﺭ؛ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻻﺷﻪ ﻏﻮﻏﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؛ ﻏﻮﻏﺎ ﺭﻭﯾﺪ ﺯ ﻧﺴﯿﻢ ﻣﺮﮒ ﺧﺎﺭﯼ ﭼﻨﺪ ﭘﻮﺷﺪ ﺭﺥ ﺁﻥ ﻣﻐﺎﮎ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺍ؛ ﺳﺎﻟﯽ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﮔﻮﺭ ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺍﮬﺪ ﺷﺪ؛ ﻭﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺧﻮﺍﮬﺪ ﺷﺪ؛ ﺍﯼ ﺭﮬﮕﺬﺭﺍﻥ ﻭﺍﺩﯼ ﮬﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﻣﺮﮒ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ؛ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﺮﺩ ﮔﻮﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻔﺖ ﮬﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﺭ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺩ؛ ﺍﯼ ﻭﺍﯼ ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯﯼ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﺣﺪﯾﺚ ﺗﻠﺦ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﻩ ﺭﻭﺯﻩ ﻋﻤﺮ؛ ﺑﺎ ﮬﻤﻪ ﺗﻠﺨﯽ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺍﮔﺮ ﺩﮬﯿﻢ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮔﻮﺭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﻧﮕﺮﺩﺍﻧﻢ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﺎﺑﺎﻧﻢ؛ ﻣﻦ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﻢ؛ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﯾﻦ ﮬﻮﺍﯼ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺸﻢ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﮭﺎﺭ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﺰﻡ؛ ﺗﺎ ﻣﺮﮒ ﻧﯿﺎﻣﺪﺳﺖ ﺑﺮﺧﯿﺰﻡ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺎﻭﯾﺰﻡ

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

دوبیتی های زیبا ازفریدون مشیری

ﺷﺒﯽ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﻪ ﮬﺎ ﺳﺎﻏﺮﻡ؛ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ ﺑﯿﺎ ﮬﻤﭽﻮﻥ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ؛ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ؛ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﯿﺎﺑﻨﺪکسی ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﻡ ‏*‏*********************** ﻟﺐ ﺧﺸﮑﻢ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻡ ﺭﺍ؛ﺑﯿﺎ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺳﺎﻏﺮﻡ ﺭﺍ؛ ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺗﻨﮕﻨﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﻔﺲ ﻣﺮﺩ؛ ﺭﺳﯿﺪ ﺁﻥ ﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﮕﺸﺎﯾﯽ ﭘﺮﻡ ﺭﺍ ‏*‏*********************** ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﮕﺎﮬﺖ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ؛ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﮬﺎﯾﺖ ﺳﺮ ﻧﮭﺎﺩﻥ ؛ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﺩﮬﺎﻥ ﮐﻮﭼﮑﺖ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻪ ﺩﺍﺩﻥ ‏*‏*********************** ﺑﺮﺍﯼ ﭼﺸﻢ ﺧﺎﻣﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ؛ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺸﻤﻪ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ؛ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﮕﯿﺮﻡ؛ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ ‏*‏*********************** ﺷﮑﻔﺘﯽ ﮬﻤﭽﻮ ﮔﻞ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﻭﺍﻧﻢ؛ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪﯼ ﭼﻮ ﻣﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻡ ﺟﺎﻧﻢ؛ ﺑﻪ ﺑﺎﻝ ﻧﻐﻤﻪ ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﻭﺣﺸﯽ؛ ﮐﺸﺎﻧﺪﯼ ﺗﺎ ﺑﮭﺸﺖ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻢ ‏*‏*********************** ﮬﻤﻪ ﺫﺭﺍﺕ ﺟﺎﻥ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺖ؛ ﮬﻤﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻡ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻭﺳﺖ؛ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ؛ ﺧﺪﺍیا ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻢ ﯾﺎ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ؟

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

مهتابم آرزوست

ﮬﻤﺮﻧﮓ ﮔﻮﻧﻪ ﮬﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﮭﺘﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﻟﺐ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺍﯼ ﭘﺮﺩﻩ ﭘﺮﺩﻩ ﭼﺸﻢ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎﻍ ﮬﺎﯼ ﺳﺒﺰ؛ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﮋﻩ ﺍﺕ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﮔﺮﻡ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻡ؛ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﺳﭙﯿﺪ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﺭﺍﺯﮬﺎﺳﺖ؛ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﮔﺮﺩﺍﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺗﺎ ﻭﺍﺭﮬﻢ ﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺷﺒﮭﺎﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ؛ ﭼﻮﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﺗﻮ ﻣﮭﺮ ﺟﮭﺎﻧﺘﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

من امشب تاسحرخوابم نخواهدبرد

ﻣﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﺨﻮﺍﮬﺪ ﺑﺮﺩ؛ ﮬﻤﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻡ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻓﺮﺩﺍﺳﺖ؛ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﮬﻮﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺐ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﺍﻩ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮬﺎ ﺑﺎﺯ؛ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﮐﺒﻮﺗﺮﮬﺎﯼ ﻭﺣﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﭘﺮﻭﺍﺯ؛ ﺭﻭﺩ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻮﻟﯽ ﮬﺎﯼ ﺟﺎﺩﻭ؛ ﮔﯿﺴﻮﺵ ﺷﺐ ﺭﺍ ﮬﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﮬﺎ ﮐﻪ ﺷﺐ ﮬﺎ؛ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻕ ﮐﮭﮑﺸﺎﻥ ﮬﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻧﺪ؛

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

امید

ﺑﻪ ﺻﺪ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻢ ﻧﮕﺎﮬﯽ ﻣﮕﺮیک ﺗﻦ ﺍﺯﯾﻦ ﻧﺎﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﺸﺪ؛ ﺑﻪ ﺷﮭﺮ ﻋﺸﻖ ﺭﺍﮬﯽ ﺑﻪ ﮬﺮ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﺳﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﻡ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؛ یکی ﮬﻢ ﺯﯾﻨﮭﻤﻪ ﻧﺎﺯﺁﻓﺮﯾﻨﺎﻥ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ؛ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺭﺍﮬﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﮬﺮ ﺳﻮﯾﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪﻧﺪ؛ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺑﺎﺭﮬﺎ ﺍﺯ ﺭﮬﮕﺬﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ؛ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﻧﻤﯽ ﺧﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﻏﯽ ﺁﺷﯿﺎﻥ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﺯﮬﺮ ﺑﺎﻡ ﻭ ﺩﺭﯼ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﮬﺮ ﺑﻮﻡ ﻭ ﺑﺮﯼ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮔﺸﻮﺩﻡ

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

بنشین مرو

ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ ﭼﻪ ﻏﻢ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺍﺯ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺑﺨﻨﺪﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﺎ ﺑﻨﺸﯿﻦ؛ ﺑﺒﯿﻦ ﮐﻪ:ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺻﺒﺤﮕﺎﻩ ﺣﺴﺮﺕ ﺧﻮﺭﺩ؛ ﺯ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﺎ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ ﮬﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﺖ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﮬﻨﻮﺯ ﺯ ﮐﻼﻣﯽ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﭼﻪ ﻏﻢ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺍﺯ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﺷﺐ ﮬﺎ ﻧﺨﻔﺘﻪ ﺍﯾﻢ؛ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﺎﻩ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺯ ﺣﺮﻑ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻦ ﻣﮑﻮﺵ؛ ﯾﮑﺪﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻭﻗﺖ ﺩﮔﺮ ﻣﮕﻮ ﺷﺎﯾﺪ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﯾﺪﺍﺭ؛ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺁﺧﺮ ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﻣﻨﺖ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﮔﻔﺘﮕﻮﺳﺖ؛ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﻣﻼﻝ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺍﺯﯾﻦ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﺻﻔﺎﯼ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺒﯿﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﺮﺍﻍ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﮬﺠﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﺴﻮﺯ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﻣﺮﻭ ﮐﻪ ﻧﻪ ﮬﻨﮕﺎﻡ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﯾﻨﮏ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯﺭﻩ ﮬﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻤﺖ؛ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻤﺖ؛ ﻧﺨﻔﺘﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﺳﺮﺩ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻤﺖ؛ ﻧﮭﻔﺘﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎﻩ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺖ؛ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﮬﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺰ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺯﺧﻮﺍﺏ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺰ؛ ﯾﺎﺩ ﻣﻨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺍﺑﺮ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺭﻧﮓ ﺑﺎ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺳﺘﯿﺰ

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

عشق هرجاروکندآنجاخوش است

ﻋﺸﻖ ﮬﺮﺟﺎ ﺭﻭ ﮐﻨﺪ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ؛ ﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﺩﺭﯾﺎ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ؛ ﮔﺮ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺩﻟﮑﺶ ﺍﺳﺖ ؛ ﺍﯼ ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻥ ﺩﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ ؛ ﺗﺎ ﺑﯿﻨﯽ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﻭﺍﺭ؛ ﺁﺗﺸﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺷﺖ ﺑﺮﺁﺭ؛ ﮬﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﮬﯽ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﮕﺮ؛ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ؛ ﻋﺸﻖ ﭘﯿﺮﻭﺯﺕ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ؛ ﻋﺸﻖ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﺎ ﻭ ﻣﻦ؛ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ؛ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﺑﯽ ﺟﺎﻥ ﻧﻮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﻭﺍﺭ ؛ ﻋﺸﻖ ﮬﺴﺘﯽ ﺯﺍ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺍﻓﺰﺍ ﺑﻮﺩ؛ ﮬﺮ ﭼﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﮬﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ ؛

تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

زبان بی زبانان

ﻏﻨﭽﻪ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﮔﻞ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﭼﮭﺮﻩ ﮬﻤﭽﻮﻥ ﭼﻠﭽﺮﺍﻍ یک ﻧﻈﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺳﺮﻭ ﻧﺎﺯ ﺳﺮﺧﻮﺵ ﻭ ﻃﻨﺎﺯ ﻣﯽ ﺑﺎﻟﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﯾﺶ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﺩ ﻧﺠﻮﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺑﺮﮒ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﻠﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺘﺮ ﺑﯿﺪ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﯿﺪﺍﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺁﺏ ﮔﻮﯾﺪ ﺯﺍﺭﯼ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ ﮔﻮﺵ ﺑﺮ ﺁﻭﺍﯼ ﻏﻤﮭﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺎﻍ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮬﺮﺍﺱ ﺑﺎﺯ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﮬﻨﺪ ﺁﻥ ﺩﮊﺧﯿﻢ ﻭ ﺩﺍﺱ ﺳﻨﮓ ﮬﺎ ﮬﻢ ﺣﺮﻓﮭﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺧﺎ ﮔﻮﯾﺎ ﺗﺮﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﺭ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ ﺳﺨﻦ ﺗﺎ ﮐﺠﺎ ﺩﺭﯾﺎﺑﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺧﻤﻮﺷﯽ ﮬﺎﯼ ﻣﻦ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮬﺎﺳﺖ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﺑﺪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﯽ ﺯﺑﺎﻧﺎﻥ ﭼﻮ ﻣﺎ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﮬﺴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﻎ ﮔﻮﺵ ﮬﺎ ﮬﺸﯿﺎﺭ ﻧﻪ ﭼﺸﻢ ﮬﺎ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ (فریدون مشیری)

تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

ذره ای درنور

ﮔﻞ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺩﻟﺮﺑﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﭼﻮ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻧﻮﺭ ﺯ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻮﺭ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭ ﺭﮬﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﮔﻞ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﺩﯼ ﺑﺎ ﻣﮭﺮ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﻋﻤﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺧﻮﺵ ﻃﻼﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮬﺰﺍﺭ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﻗﺴﻤﺖ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﺷﺐ ﺍﺯ ﮐﺮﺍﻧﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮬﺮ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ (فریدون مشیری)

تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

که جان داروی عمرتوست لبهای میگونش

ﺷﻨﯿﺪﻡ ﻣﺼﺮﻋﯽ ﺷﯿﻮﺍ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﻣﻀﻤﻮﻧﺶ ﻣﻨﻢ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺁﻥ ﻟﯿﻼ ﮐﻪ ﺻﺪ ﻟﯿﻼﺳﺖ ﻣﺠﻨﻮﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮ ﮬﻢ ﻣﺠﻨﻮﻥ یک ﻟﯿﻼﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺭﻭﯼ ﻋﻤﺮ ﺗﻮﺳﺖ ﺩﺭ ﻟﺒﮭﺎﯼ ﻣﯿﮕﻮﻧﺶ ﺑﺮ ﺁﺭ ﺍﺯ ﺳﯿﻨﻪ ﺟﺎﻥ ﺷﻌﺮ ﺷﻮﺭﺍﻧﮕﯿﺰ ﺩﻟﺨﻮﺍﮬﯽ ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﺪﯾﻦ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﻓﺴﻮﻧﺶ ﻧﻮﺍﯾﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺭ ﺟﮭﺎﻥ ﺳﺮﮐﻦ ﮐﺰﯾﻦ ﺁﻭﺍ ﺑﯿﺎﺳﺎﯾﯽ ﺯ ﮔﺮﺩﺵ ﮬﺎﯼ ﮔﺮﺩﻭﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﮭﺮ ﺁﮬﻨﮓ ﺍﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺖ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﮔﺎﮬﯽ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻭ ﺷﺒﯿﺨﻮﻧﺶ ﺯ ﻋﺸﻖ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻧﻘﺶ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﺭﺍ ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﮭﺎ ﻋﺸﻖ ﺳﺎﺯﺩ ﻧﻘﺶ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﮭﺮ ﺁﻭﯾﺰ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﯿﻦ ﮬﻤﻪ ﺷﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ ﮬﻤﻪ ﯾﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﺶ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻡ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺭﺧﺖ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﻤﮭﺎﯼ ﺩﮔﺮ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ ﺍﺯﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻧﺶ ﻏﺮﻭﺭ ﺣﺴﻨﺶ ﺍﺯ ﺭﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺍﯼ ﺩﻝ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﺁﻭﺭﺩ ﺑﺎﺭ ﺩﮔﺮ ﺷﻌﺮ ﻓﺮﯾﺪﻭﻧﺶ faridon moshiri

تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,

ارسال توسط نــاهـــــیــد

تورامن زهرشیرین خوانم ای عشق

ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﺍﯼ ﻋﺸﻖ؛ﮐﻪ ﻧﺎﻣﯽ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺖ ﻧﺪﺍﻧﻢ ؛ﻭ ﮔﺮ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮔﯿﺮﯼ ؛ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻨﺖ ﻧﺨﻮﺍﻧﻢ؛ ﺗﻮ ﺯﻫﺮﯼ ﺯﻫﺮ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﻮﺯﯼ؛ ﺗﻮ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﺭ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ؛ ﺷﺮﺍﺏ ﺟﺎﻡ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻁ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻏﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ، ﻣﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﻮ ؛ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺭﺑﻮﺩﯼ؛ ﺩﺭﻭﻥ ﮐﻮﺭﻩ ﻏﻢ ﺁﺯﻣﻮﺩﯼ؛ ﺩﻟﺖ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﯽ ﺍﻡ ﺳﻮﺧﺖ؛ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﮔﺸﻮﺩﯼ؛ ﺑﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﺩﻝ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ ﮔﯿﺮ؛ ﮐﻪ:ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺎﺩﻭ؛ ﻭﻟﯽ ﻣﺎ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺩﯾﺪﯾﻢ ؛ﮐﻪ ﺍﻭ ﺯﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻧﻮﺷﺪﺍﺭﻭﺳﺖ؛ ﭼﻪ ﻏﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮ ﺗﺐ ﺁﻟﻮﺩ؛ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﺪﺍﺯﺩ؛ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺎﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ﺩﺭﺩ؛ ﻏﻤﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ؛ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﮔﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﻧﮕﯿﺮﺩ؛ ﻣﺮﺍ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﺳﺖ؛ ﻭ ﮔﺮ ﻋﻤﺮﻡ ﺑﻪ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺳﺮ ﺁﯾﺪ ؛ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﮔﻢ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺳﺖ