ﻣﺪﺕﺯﯾﺎﺩﯼﺍﺯﺯﻣﺎﻥﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﺎﻥ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮﺍﺯﻭﻧﺸﯿﺐﻫﺎﯼﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ. ﯾﮏﺭﻭﺯﺯﻥﮐﻪﺍﺯﺳﺎﻋﺖﻫﺎﯼﺯﯾﺎﺩ ﮐﺎﺭ ﺷﻮﻫﺮﻋﺼﺒﺎﻧﯽﺑﻮﺩﻭ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺭﺍﺍﺯ ﻫﻢﭘﺎﺷﯿﺪﻩﻣﯽﺩﯾﺪ،ﺯﺑﺎﻥﺑﻪﺷﮑﺎﯾﺖ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺷﺪ. ﻣﺮﺩﭘﺲﺍﺯﯾﮏﻫﻔﺘﻪﺳﮑﻮﺕ ﻫﻤﺴﺮﺵ،ﺑﺎ ﮐﺎﻏﺬ ﻭﻗﻠﻤﯽﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﺮﻑﺍﻭ ﺭﻓﺖﻭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﮐﺮﺩ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍﮐﻪﺑﺎﻋﺚﺁﺯﺍﺭﺷﺎﻥﻣﯽﺷﻮﺩﺭﺍ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪﻭﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩﺁﻥﻫﺎ ﺑﺤﺚﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﻨﺪ. ﺯﻥﮐﻪﮔﻠﻪﻫﺎﯼﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺩﺍﺷﺖﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪﺳﺮﺧﻮﺩﺭﺍﺑﻠﻨﺪﮐﻨﺪ،ﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ. ﻣﺮﺩﭘﺲﺍﺯﻧﮕﺎﻫﯽﻋﻤﯿﻖﻭﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ، ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ. ﯾﮏﺭﺑﻊﺑﻌﺪﺑﺎﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮﮐﺎﻏﺬﻫﺎﺭﺍﺭﺩﻭﺑﺪﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﻣﺮﺩﺑﻪﺯﻥ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻭ ﮐﺎﻏﺬﻟﺒﺮﯾﺰ ﺍﺯﺷﮑﺎﯾﺖ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪ… ﺍﻣﺎﺯﻥﺑﺎﺩﯾﺪﻥ ﮐﺎﻏﺬﺷﻮﻫﺮ،ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺯﺩﻩﺷﺪﻭﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖﮐﺎﻏﺬﺧﻮﺩﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ. ﺷﻮﻫﺮﺵﺩﺭﻫﺮ ﺩﻭﺻﻔﺤﻪﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ: "ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ"
نظرات شما عزیزان:
تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:متن عاشقانه,متن ادبی,داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
