ﭘﺪﺭﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪ.ﺍﻣﺎﭘﺴﺮ ﻛﻮﭼﻜﺶﻣﺪﺍﻡﻣﺰﺍﺣﻤﺶﻣﻲ ﺷﺪ.ﺣﻮﺻﻠﻪﻱﭘﺪﺭﺳﺮﺭﻓﺖﻭﺻﻔﺤﻪ ﺍﻱﺍﺯﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﺭﺍﻛﻪﻧﻘﺸﻪﻱﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺶﻣﻲﺩﺍﺩ-ﺟﺪﺍﻭﻗﻄﻌﻪﻗﻄﻌﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﺩﺍﺩ. ﺑﻴﺎ!ﻛﺎﺭﻱﺑﺮﺍﻳﺖﺩﺍﺭﻡ.ﻳﻚﻧﻘﺸﻪﻱ ﺩﻧﻴﺎﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺩﻫﻢ.ﺑﺒﻴﻨﻢ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻲ ﺁﻥ ﺭﺍﺩﻗﻴﻘﺎﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﻛﻪﻫﺴﺖ ﺑﭽﻴﻨﻲ ؟ ﻭﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺳﺮﺍﻍﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﺍﺵﺭﻓﺖ.ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺴﺖﭘﺴﺮﺵﺗﻤﺎﻡﺭﻭﺯﮔﺮﻓﺘﺎﺭﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﺍﺳﺖ.ﺍﻣﺎﻳﻚﺭﺑﻊﺳﺎﻋﺖﺑﻌﺪ ﭘﺴﺮﻙ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻪ ﻱ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺮﮔﺸﺖ. ﭘﺪﺭﺑﺎﺗﻌﺠﺐﭘﺮﺳﻴﺪ":ﻣﺎﺩﺭﺕﺑﻪﺗﻮ ﺟﻐﺮﺍﻓﻲ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ؟" ﭘﺴﺮﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ":ﺟﻐﺮﺍﻓﻲﺩﻳﮕﺮ ﭼﻴﺴﺖ؟" ﭘﺪﺭﭘﺮﺳﻴﺪ":ﭘﺲﭼﮕﻮﻧﻪﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻲﺍﻳﻦ ﻧﻘﺸﻪ ﻱ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﭽﻴﻨﻲ؟" ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ":ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﭘﺸﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺁﺩﻡ ﺑﻮﺩ.ﻭﻗﺘﻲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺁﻥ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻢ".
نظرات شما عزیزان:
تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب