دهـکــده ادبـیــات پـاســارگــاد
به وبلاگ خودتون خوش آمدید امیدوارم لحظات خوبی را سپری کنید
ﺩﻭﺩ ﻣﯽ ﺧﯿﺰﺩ ﺩﻭﺩ ﻣﯽ ﺧﯿﺰﺩ ﺯ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎﻩ ﻣﻦ. ﮐﺲ ﺧﺒﺮﯽﮐﯾﺎﺑﺪ ﺍﺯ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ؟ ﺑﺎ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺨﻦ. ﯽﮐﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﻡ ؟ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺷﺐ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﻭﯾﺰﻡ ﺑﻪ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﺳﺤﺮ. ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺎﺣﻞ ﺍﻓﮑﻨﺪﻡ ﺩﺭ ﺁﺏ، ﻟﯿﮏ ﺍﺯ ﮊﺭﻓﺎﯼ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ. ﺑﺮ ﺗﻦ ﺩﯾﻮﺍﺭﮬﺎ ﻃﺮﺡ ﺷﮑﺴﺖ. ﮐﺲ ﺩﮔﺮ ﺭﻧﮕﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻧﺪﯾﺪ. ﭼﺸﻢ ﻣﯿﺪﻭﺯﺩ ﺧﯿﺎﻝ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺍﻣﯿﺪ. ﺗﺎ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﮭﺎﺩﻡ ﭘﺎﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﺍﯼ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﺑﮕﺴﺴﺘﻪ ﺍﻡ. ﮔﺮﭼﻪ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ، ﻟﯿﮏ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻡ. ﺗﯿﺮﮔﯽ ﭘﺎ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺍﺯ ﺑﺎﻡ ﮬﺎ: ﺻﺒﺢ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺷﮭﺮ ﻣﻦ. ﺩﻭﺩ ﻣﯽ ﺧﯿﺰﺩ ﮬﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺧﻠﻮﺗﻢ. ﺑﺎ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺨﻦ.

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: پنج شنبه 2 شهريور 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب