ســـــاکـتـــی چـیـــــزی بـگـــــو بــا مـــن غـــــریـبـــــه نـیــسـتـــــی
یــا کــــه شـــــایــــد لـحـظـــــه ای روزی بـگـــــویـــی ای غـــــریـبـــــه کـیـسـتـــی؟¤¤!
رســـم دنـیـــــا ایــن چـنـیـــــن بـیـهـــــوده اســـت
روزهــــا مـیـمـــــانــی امـــــا عــــاقـبـــــت ایـنــگــــونــــه اســـــت
¤¤ آسـمـــــان انـگـــــار ابــــری وار اســـــت
قـلـــــب هـــــا از روشـنـــــایـــی تـــار اســـــت
¤¤لـحـظـــــه ای بــــا مـــــن ســفـــــر کــــن تـــا بـهـشــــت
آه مـــی بـیـنــــی کــــه آنـجـــــا تـیــــرگــــی هـــــا خـــــواب اســـت
¤¤ســـاکـتــــی چـیــــزی بـگــــو بــا مـــن غـــــریـبـــــه نـیـسـتـــــی
کـــــاش ایـنـجــــا تـــــو بـگــــویــی ای فــــرشـتــــه کـیـسـتـــــی؟
¤¤رنــــج دل ایـنـجــــا چـــــه ســــاکــــت مـــــانــده اســـت
آه گـــــویــی غـصــــه هــــا پـــــژمــــرده اســــت
¤¤ایـن فـضــــا ایـنـجـــــا کـــــه مـــن مـــا مـــی شــــود
عــــاشـقــــی هــــا هــــم چـــو گـــــل وا مـیـشـــــود
¤¤شـــــادمـــــــان خـنــــدان و زیـبـــــا مـیـشـــویــم
چـــــون غــــزل پـــــر شــــورو غـــــوغــــا مـیـشــــویــم
¤¤روز هــجـــــران را بـبـیـــــن تـیـــــره شـــــده
لـحـظـــــه وصـــــال رنـگـیـــــن تــــر شــــده
¤¤چــــاره درمـــــان مـــــا خـــــوبـــی هـــــاســـت
ســـــاکـتــــی چـیـــــزی بـگــــو خـــوشـبـخـتـــی مــــا ایـنـجـــــاســت
تاریخ: جمعه 4 اسفند 1391برچسب:شعر,شعرزیبا,شعراحساسی,شعرعاشقانه,متن ادبی,متن ادبی عاشقانه,شعرنو,شعرمعاصر,متنهای ادبی احساسی,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
مــی نــــویـســـــم تــورا بـــا بـغــــــض بـــا هـمـیـــــن دسـتـــــای خـسـتـــــم♥♥
مـــی نـــویــســــم کـــــه بــدونـــــی مــــن هـنـــــــوز یــاد تـــو هستـــــم♥♥
مـــــی نـــویـســـــم از رهــــایــــی از نـگــــــاه عـــــــاشـقــــــونـــه♥♥
ازامـیـــــد وعــشـــــق وخـــــوبــــی تــــوی ایـــن دوره زمــــونــــه♥♥
مــــی نــویـســـــم تـــو رو بـــا اشـــک روی بــــی تــابــــی مـهـتـــــاب♥♥
یـــا کــــه بـــا دل شـکـســـتـــه رو گــــلای زرد آفـتــــاب♥♥
مـــی نــویـسـمـــت بــا تـــردیـــــد روی تـنـهـــــایـــی پـــــــونــه♥♥
مـــی نــویـســـم گـــل مــــریــم قــصـــــه عـشـقـــــو مــــی خــــــونـــه♥♥
مـــی نــویـســـــم از تـــــرانـــه تـــــوی ایــــن سـکــــوت مـهـتـــــاب ♥♥
از دو تـــا چـشـمـــــای خـسـتـــــم کـــه واســـه تــــــو شـــــده بـــی تــاب♥♥
مـــی نــویـسـمــــت بــــا احـســــاس روی تـک درخـــــت خـــــونـــه ♥♥
شــــایـــد اون دسـتـــــای خـــــوبــــت قــــــدر عـشـقـمـــــو بـــدونـــــه♥♥
مـــی نـــویـســــم از نـگـــــاهــــت کـــه بــــرام تـــــرانـــه ســـــازه♥♥
از غــــم سـتـــــــاره ای کـــه پــاک وســــاده دل مـــی بــــازه♥♥
مـــی نـــویــســــم از یـــه آهــــی ، از یـــه قـلـــــب پـــاک وعـــــاشــــق♥♥
مـــی نـــویــســــم پـیـــــش قـلـبــــت عـشـــق مـــــن نـبــــوده لایــق♥♥
بـــی تــو از تــو مـــی نــویـســـــم ای امـیــــد آخــــریـنـــــم♥♥
نـمــــی خـــــوام بـــدون چـشـمـــــات دیـگــــه فــــردا رو بـبـیـنـــــم
تاریخ: پنج شنبه 3 اسفند 1391برچسب:شعر,شعرزیبا,شعراحساسی,شعرعاشقانه,متن ادبی,متن ادبی عاشقانه,شعرنو,شعرمعاصر,متنهای ادبی احساسی,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ﮐـﺠــــــﺎ پـنـهـــــانــت ﮐـﻨــﻢ ؟
ای ﺑـــﺎلِ ﺷـﮑـﺴﺘــﻪ
ﻏــــــﺮورِ ﺳﺨـــــﺖ!
زﯾــــﺮ ﮔـــــــﻞ ھـــﺎی ﭘﯿــــﺮاهنــــم آﺷﯿــــــﺎن ﺳـــﺎﺧﺘــــــﯽ
و ﻣـــــــــﻦ ﺑـــﺎﻏﺒــــﺎﻧـــﯽ
ﮐــــﻪ ﻣــــﺪام ﺑــﺎﯾــــــﺪ ﺣـــــﻮاﺳـــــــﻢ ﺑــــﻪ آوازھـــﺎﯾـــﺖ ﺑـــﺎﺷــــــﺪ.
ﺑـــﻪ داﻧــﻪ ھـــــﺎی دﻟـــﺪادﮔـــــﯽ
ﮐــــﻪ ازﺧـــﻮاهـــش چـینـــــه داﻧــﺖ اﻓــــــﺰون اﺳـــــﺖ
ﺑــﻪ ﺟــــﻮی ﺧـﻨــــﮏ هـــــم آغـــــوشـــــی
ﮐـــﻪ ﭘــــﺮھـــــﺎی آﺗــﺶ ات را
ﺑـــﻪ آب دھــــﯽ !
... ﺣــــﻮاﺳــــﻢ ﺑـــﺎﺷـــــــﺪ...
ﺳـــــــﺮ ﺑـــﻪ زﯾــــﺮ ﺑـــﺎﺷــــﻢ
ﺗـــﺎ درﺧــﺸـــﺶ ﯾـــﺎﻗـــــﻮت مــهــــــرت
در ﭼـــﺸﻤـــــﻢ
رﺳــــﻮاﯾـــــﻢ ﻧـﮑﻨــــــﺪ...
ﮐــﺠــــــﺎ پـنـهــــــانـــت ﮐــﻨـــــﻢ؟
ای ﻗـﻘــﻨــــــﻮسِ ﻋـــﺸـــــﻖ
وﻗـﺘـــــﯽ ﮐــــﻪ آﺳــﻤــــﺎنِ ﺗــــــﻮ
ﻣـــﺮدﻣـــﮏ ﭼــﺸـﻤـــــﺎنِ ﻣــــﻦ اﺳــــﺖارسال توسط نــاهـــــیــد
گــــریــستـــــم
شـــب هــــــا و شــــب هـــــا
گـــــویـــــی بــــــرف مـــی بــــاریــــــد
سـنـگــــــین و بــــــی وقــفــــه
بــــــر فــــــراز خـــــــانــــه ای کــــــه بـــا تـــــــو ســــاخـتـــــم
بــــاز نگـشــــتی
و تــمــــــام ِ فــصـــــــــل
بــهــمـــــن فــــرو ریــخــــت بــــر شــــانــــه ام
؛ حــــالا آمــــده ای
بـــا شــعــــــری در دســــت
کــــه بــهــــــاری دور بــــرایـــت ســـرودم
...
- روی لـــب هــــایــــم شـعـــــــــر بــنـــــــویـــس
روی گــــــردنــم شــعــــــــر
روی بـــازویــــم شــعـــــــر
روی سـینـــــه ام... تـــرانــــــه -
...
افـســـــوس
مـیـــــان ِ مـــا پـلـــــــی بـــرای عــبــــــور نــیســــــت
زیــــر ِ پــــا - امــــا - دره ای
کــــه "جـــهنـــــــم پـــایـــان" نــــام داردارسال توسط نــاهـــــیــد
هوایِ جــــاریِ این مـــرز و بومی¤
تنم ، " بی تو " ، فقط گلدان خالی است♥♥
بگو این لحظه های سخت دوری ،¤
هوای شانه هایت در چه حالی است؟!♥♥
دعا کن ابر ها دیگر نبارند¤
بدون دست من ، چترت خیالی است♥♥
دلم ، شب کوچه گردِ بغض و فریاد¤
قدم های نگاهم ، لا ابالی است♥♥
دراین بی خطیِّ منحطِّ خورشید¤
کران عشق ما را بی زوالی است♥♥
سپـــردم تا نگاهت را بدزدند¤
برای درد من ، مرهم چه عالی است♥♥
بدون عشق تو ؟.... هیهات!... هیهات!..¤.
بدون تو " شبی هم " کج خیالی است♥♥
به زخم غم ! به این فریاد سوگند !¤
که بی تو " ثانیه" چون ماه و سالی است♥♥
بیا این " سایه " را دریاب و بردار¤
در این شب پرسه ها ، جای تو خالی است♥♥
ارسال توسط نــاهـــــیــد
زن بود
ولی مردانه دل داد
مردانه دل باخت ...
در توحش ثانیه های پر حسرتِ سالیانِ زنده به گوری . . .
و نیست شد ؛
لابه لای رج های نخ نمای گلیم زیر پا
وقتی عوض میشد ،
که اوست یا گلیم ؛
که اینگونه به باد ضربه های چماق گرفته میشد
از دستان اویی که روزی \" عشـــق \" خوانده میشد
\" نفس \" ....
اما ، در اتاق نمور و مِه گرفته ی دود سیگار و تریاک ؛
دیگر نفسی باقی نیست ....
دیگر از اعجاز عشق ؛ خبری نیست ....
ارسال توسط نــاهـــــیــد
چرا گریه کنم وقتی باران ابهت اشکهایم را پاک کرد و سرخی گونه هایم را به حساب روزگار ریخت.
چرا گریه کنم وقتی او بغض عروسکی دارد و همیشه این منم که باید قطره قطره بمیرم.
چرا گریه کنم وقتی بر بلندی این ساده زیستن زیر پا له شده ام.
چرا گریه کنم وقتی باد بوی گریه دارد و برگ بوی مرگ.
چرا گریه کنم وقتی عاشق شدن را بلد نیستم تا به حرمت اندک سهمم از تو اشک بریزم.
چرا گریه کنم وقتی تبسم نگاهت زیبا تر است………
ارسال توسط نــاهـــــیــد
♥به سلامتیه همه مامانایی که هر وقت صداشون می کنیم میگن : جانم ! و هر وقت صدامون میکنن ، میگیم: چیه ؟ ها . . . ؟! یک مادر می تواند ۱۰ فرزندش را نگهداری کند ، اما ۱۰ فرزند نمی توانند یک مادر را نگه دارند ! به سلامتی همه مادر ها . . . به افتخار همه ی مادر های مهربان و دلسوز ، جوانی هایت را با بچگی هایم پیر کردم مرا ببخش ، مادر ، ای تمام هستی من ! سلامتی همه مادر ها . . . به سلامتی مادر بخاطر اینکه همیشه از غمهامون شنید اما هیچوقت از غمهاش نگفت . . . به سلامتیه مادرایی که با حوصله ای راه رفتنو یاد بچه هاشون دادن ، ولی تو پیری بچه هاشون خجالت میکشن ویلچرشونو هل بدن ! سلامتی مادر وقتی غذا سر سفره کم بیاد ، اولین کسی که از اون غذا دوس نداره خودشه . . . به سلامتی مادر چون اگه خورشید نباشه میشه گذرون کرد اما بدون حضور مادر زندگی یه لحظه هم معنی نداره ، به سلامتی همه مادرا . . . به سلامتی اونی که وقتی از مدرسه می اومدم خونه ، میگفت از صبح تا حالا برات ۱۰۰۰ تا صلوات فرستادم تا امتحان تو ۲۰ بشی . . . به سلامتی مادر واسه اینکه دیوارش از همه کوتاهتره . . . ! به سلامتی مادر بخاطر اینکه از سلامتیش برای سلامتی بچه هاش همیشه گذشته . . . ادعای عشق میکنیم و فراموش کرده ایم رنگ چشم های مادرمان را ! به سلامتیشون صلوات...♥
تاریخ: سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:دوستت دارم مادر,به سلامتی مادر,متن زیبا,متن عاشقانه,مادر,متن زیبای مادر,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
قـاصـدک آمــده بــود و چــه ســرگــردان بــود. گـفتـــم او را چـــه خبـــر آوردی؟ هیــچ نـگــفت گـفتـــم آیـا خــبری از کـــوی نگـــارم داری؟ لــب گـشـــود گـفــت ایـنـبـــار آمــدم تــاخــبری را ببـــرم! گــفــته آن یـــار کــه نــزد تــو بیـــایـم و بپـــرســم ازتــو زنــدگــی چیـسـت؟ عشــق کـجــاســت؟ و چـقـــدر ایـــن عشـق بــه حقیــقت نـــزدیـک اســت؟ گفتمــش پـــس بشنـــو آنچـــه مــن میــگـــویـم وببـــر آن را نـــزد او بـــی کــم و کـاســت، زنــدگــی را هـــرکـــس بــه طــریـقـــی بیــنـــد… یـکـــی از دل… یـکـــی ازعـقـــل… یـکـــی از احـســـاس… دیـگـــری بـا شـعـــر… آن یـکـــی بــا پـــرواز! زنــدگـــی حـــس غـــربـت مــرغــان مـهـــاجـــر و تــو بــه آن یـار بـگــو: زنــدگــی بــاران اســت. زنــدگـــی دریــاســت. زنـدگــی یــاس قـشنگـــی اســت کــه دل میبــویــد! زنــدگـــی راز شـــگفـــتی اســت کـــه جــان میـجــویـــد! زنــدگــی عـــزم سـفـــر کـــردن دل در ره مـعشــوق اســت. زنـدگــی آبــی دریــاســت و عشــق… غـــرق دریــا شــدن اســت
ارسال توسط نــاهـــــیــد
سلام مــاهٍ مـــن!
دیشب دلتنــگ شـــدم و رفـتـــم ســـراغ آسـمـــان امـــا هـــر چـــه گـشتـــم اثــری از مــاه نـبـــود کـــه نـبــود …!
گـفتـــم بـیـــایــم ســراغ ِ خــودت ..
احـوال مـهتــابیــت چـطـــور اســت ؟!
چــه خبــر از تـمـــام خــوبـــی هــایــت و تـمـــام بـــدی هـــای مــن ؟!
چـــه خبــر از تـمـــام صبــرهـــایــت در بــرابــر تـمـــام نـامــلایـمــت هـــای مــن ؟!
چــه خبــر از تـمـــام آن ستــاره هـــایــی کــه بـــی مــن شـمـــردی و مــن بـــی تـــو ؟!
چـــقـدر نیـــامـــده انتـظـــار خبــر دارم ؟!
چــه کـنـــم دلـــم بــرای تمــام مـهــربـانــی هــایـت لـک زده !
راستــی ، بــاز هــم آســمان دلــت ابــری اسـت یــا ….؟!
مــی دانــم ، تحـملــم مشـکــل اســت …. امــا خُــب چــه کـنـــم؟!
یـک وقــت خســته نشـــوی و بــروی مــاه دیگـــری شــوی …. هیــچ کـــس بــه انــدازه مــن نـمــی تــوانــد آســـمانـت بــاشـــد !
تـــو فـقــط مـــاه مــن بــمـــان و بــاش !
مــاه مــن !
مــراقــب خــاطــراتـمـــان ، روزهـــای بــا هــم بــودنــمـــان ...
خــلاصـــه کنـــم بـــهانــه یٍ مـــانــدنــم مــراقــبٍ "عشــقٍ" مـــن بـــاش
ارسال توسط نــاهـــــیــد
فـــراســــوی خیـــالــــــم گـــذر نکـــردم
کــــه
چشـــــمـانــم
آسـمــــانــی شـــود
تـــورا دیـــدم
بــا عـهــــدت نشستــــم
مــهتــــاب بــودی مـــن دیــوانــه بـــرا شــب چـهـــــارده تـــو
چـــه کــــردم کــــه ابـــــری مـیشـــوی آسـمــــانــم
ایــن روزهــــا بـــه یـک حـــلال کـــه چــه گـــویـــم بـــه شـهــاب هـــم از نـگــاهــت
قــــربــانــی مـــی دهــــم نــفســـم را
مــــن اینـجــــا خـــانـــه ام را روبــری قبـلـــه ات, زیـــر نـــور شـب تــاب,کـمـــی دورتــــر از مــعــــبد,
بـنـــا کــــردم
خـــواستـــی ویـــرانـــش کــنــــی
چشـمـهــایـت را بــه مــن امــانــت ده
مــن شکـســته ام
بــغـضـــم درد مـیگــیـرد
عـجیـــب دردیــســـت
دیــوانـــه ام نـکـــــن
تاریخ: یک شنبه 10 دی 1391برچسب:شعرعاشقانه,شعرسپید,شعر نیمایی,متن عاشقانه,متن زیبا,متن ادبی,عجب دردیست,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
امشب اگر ساقی شوم تا صبح غوغا می کنم••
تا بی نهایت عشق را با عشق معنا می کنم••
از عشق پر شور جهان گر ذره ای سهم من است••
این عشق را با عاشقان با عشق احیا می کنم••
از جام های عاشقی گر قطره ای بر لب رسد••
من نیز گرد شعله ای امروز و فردا می کنم••
با یک نظر پروانه ام ، او من شد و من او شدم••
در گردشم سوزد پر و نورش تماشا می کنم••
صد بار می سوزد پرم صد بار می سوزد نفس••
اما برای عاشقی صد دل مهیا می کنم••
پروانه رو نزدیک تر تا شعله ای پر نورتر••
با سوزشی پر سوزتر با خویش سودا می کنم••
امشب ولی پروانه ام در حسرت عاشق شدن••
دل را به دور شعله ام تا صبح شیدا می کنم
ارسال توسط نــاهـــــیــد
دو نـفـــر کـه هــمـــــدیـگـــــرو خیـلـــــی دوســت داشــتنــــد و یـک لـحظـــه نـمـــی تــونـستـنــــد از هـــم جـــــدا بـاشنـــــد،بــا خــــونـــدن یــک جــملــــه مـعـــــروف از هـــم جـــــدا مـــی شـــــونــد تــا یکـــدیگــــر رو امـتحـــــان کننـــــد و هـــــر کـــــدام در انتــــظــار دیـگـــری، هــمـــــدیـگـــــرو نـمـــی بیننـــــد. چـــــون هـــــر دو بـــه صــــورت اتـفـــــاقـــــی بــه جــملـــــه مــعـــــروف ویـلیـــــام شـکسپیـــــر بـــر مـــــی خــــورنـــد: « عـــشـقت را رهــــا کـــــن، اگـــــر خـــــودش بـــرگـشـــــت، مـــال تــوســـت و اگـــر بـــرنـگـــشت از قـبـــــل هـــــم مـــــال تـــو نــبـــــوده »
ارسال توسط نــاهـــــیــد
بــی" تــــــو" چـگــــونــه بــاورم شـــود بــرگـهـــــای زرد بــاغ دوبــــاره ســــــر سبــــــز مــــی شــــود ای مـســــافــــر هــمیشــگـی بـــی" تــــــو" مــــن بـــه انتــهــــــا رســـیـــــده ام از کــــدام آشنــــــایــی از کــــدام عـشــــق بــا تـــو گفــتگـــو کنــــم مـــن بــه ســـوگ عــاطــــفه هـــا نشــســــته ام بـــی هــــدف بـــه هـــر طــــرف کشـــیده مــی شــــوم بــــه یـــاد "تــــــو" عـــــزیـــز" ســفــــــر" کــــرده از چشــمــــــم چــــون اشـــک ســفــــــر کــــــردی بـــی "تــــــو" چـــه کـنــــــم
ارسال توسط نــاهـــــیــد
بــــرای رسـیـــدن بــه "تــــــو " ســوگــنـــدهـــا نــوشــــتــم بــروی گلــــــبــرگ هــای زیـبـــــای گـــــل شــقــــایــق و حــــال بـــرای رسـیـــدن بــه جـــدایــــی اشکــــــم را بـــا یـــاد "تــــــو" مـــی ریــزم و عشـــــقــم را بــا یــاد شــــــقایــق پــرپــر مـــی کنــــــم تــا فــــرامــوش کنــــــم لـحظــــــه هــای بــا "تــــــو" بــــودن را....
ارسال توسط نــاهـــــیــد
مـغــــرورانــــه اشــــــك ریـخـتیـــم چــه مـغــــرورانــــه سـكــــوت كـــردیــــم چــه مـغــــرورانـــه التـمــــاس كـــردیــم چــه مـغــــرورانـــه از هــــــم گــــریــختیــــم غـــــرور هـــدیـــه شیــــــطــان بـــود و عـشــــق هــدیـــه خــــــداونــد؛ هــدیـــه شیــــــطــان را بـــه هــــم تــقـــــدیـم كــــردیــم هــدیــه خــــــداونــــد را از هــــــم پنــــــهــان كــــــردیــم
ارسال توسط نــاهـــــیــد
از نگاهت خواندم که چقدر دوستم داری ،
اشک از چشمانم ریخت و از چشمان خیسم فهمیدی که عاشقت هستم
حس کن آنچه در دلم میگذرد ، دلم مثل دلهای دیگر نیست که دلی را بشکند!
تو که باشی چرا دیگر به چشمهای دیگران نگاه کنم ، تو که مال من باشی چرا بخواهم از تو دل بکنم!
وقتی محبتهایت ، آن عشق بی پایانت به من زندگی میدهد چرا بخواهم زندگی ام را جز تو با کسی دیگر قسمت کنم ، چرا بخواهم قلبم را شلوغ کنم؟
همین که تو در قلبمی ، انگار یک دنیای عاشقانه در قلبم برپاست ، عشقت در قلبم بی انتهاست !
همین که تو در قلبمی بی نیازم از همه کس ، تو را میخواهم و یک کلام فقط تو را ، همین و بس!
دلم بسته به دلت ، هیچ راهی ندارد حتی اگر مرگ بخواهد مرا جدا کند از قلبت !
دیگر تمام شد ، تو در من حک شده ای، ای جان من ،تو همه چیز من شده ای!
از نگاهت خواندم که مرا میخواهی ، از آن نگاه شد که در قلب مهربانت گم شدم ، تا خواستم خودم را پیدا کنم اسیر شدم ، تا خواستم فرار کنم ، عاشقت شدم!
از نگاهت خواندم تو همانی که من میخواهم ، آنقدر پیش خود گفتم میخواهت ، که آخر سر تو شدی مال من ، شدی یار و عشق بی پایان من!
از نگاهت خواندم ، چند سطر از شعر زندگی را …
نگاهم کردی و خواندی آنچه چشمانم مرا دیوانه کرده است ، و آخر فهمیدی که قلبم تو را انتخاب کرده است!
چه انتخاب زیبایی بود ، از همان اول هم دلم به دنبال یکی مثل تو بود ، و اینک پیدا کرده ام تو را ، تویی که دیگر مثل و مانندی نداری، در قلبت جز من ، جایی برای کسی نداری!
.
ارسال توسط نــاهـــــیــد
نه شوقی برای ماندن ، نه حسی برای رفتن ،
نه اشکی برای ریختن ، نه قلبی برای تپیدن
نه فکر اینکه تنها میشوم ، نه یاد آنکه فراموش میشوم
بی آنکه روشن باشم ، خاموش شدم ، غنچه هم نبودم ، پرپر شدم
بی آنکه گناهی کرده باشم ، پر از گناه ، یخ بسته ام دیگر ای خدا…
تحملش سخت است اما صبر میکنم ، او که دیگر رفته است ، با غمها سر میکنم
شکست بال مرا برای پرواز ، سوزاند دلم را ، من مانده ام و یک عالمه نیاز
نه لحظه ای که آرام بمانم ، نه شبی که بی درد بخوابم !
نه آن روزی که دوباره او را ببینم ، نه امروزی که دارم از غم رفتنش میمیرم…
نه به آن روزی که با دیدنش دنیا لرزید ، نه به امروزی که با رفتنش دنیا دور سرم چرخید
پر از احساس اما بی حس ، لبریز از بی وفایی، خالی از محبت!
این همان نیمه گمشده من است ؟
پس یکی بیاید مرا پیدا کند ، یکی بیاید درد دلهای بی جواب مرا پاسخ دهد!
یکی بیاید به داد این دل برسد ، اینجا همیشه آفتابی نبوده ، هوای دلم ابری بوده
مینوشتم ، نمیخواند ، اگر نمی رفتم ، نمی ماند ، رفتم و او رفته بود ، همه چیز را شکسته بود، روی دیوار اتاق نوشته بود که خسته بود !
دلی را عاشق کنی و بعد خسته شوی ، محال است که به عشق وابسته شوی !
با عشق به جنون رسیدم ، همه چیز را به جان خریدم ، جانم به درد آمد و روحم در عذاب ، لعنت بر آن احساس ناب ، که دیگر از آن هیچ نمانده ، هیچکس هنوز آن شعر تلخ مرا نخوانده !
ارسال توسط نــاهـــــیــد
فکر کردن به تو ، کار شب و روز من شده ، بس که حالم گرفته است ، چشمانم غرق در اشکهایم شده ….
دیگر گذشت ، تو کار خودت را کردی ، دلم را شکستی و رفتی ….
همه چیز گذشت و تمام شد ، این رویاهای من با تو بود که تباه شد…
انگار دیگر روزی نمانده برای زندگی ، انگار دیگر دنیای من بن بست شده ، راهی ندارم برای فرار از غمهایم…
این هم جرم من بود از اینکه برایت مثل دیگران نبودم، کسی بودم که عاشقانه تو را دوست داشت ،دلی داشتم که واقعا هوای تو را داشت ….
دیگرگذشت ، حالا تو نیستی و من جا مانده ام ، تو رفته ای و من بدون تو تنها مانده ام ، تو نیستی و من اینجا سردرگم و بی قرار مانده ام….
فکر دل دادن و دلبستن را از سرم بیرون میکنم ، هر چه عشق و دوست داشتن است را از دلم دور میکنم،اگر از تنهایی بمیرم هم دلم را با هیچکس آشنا نمیکنم….
دیگر بس است ، تا کی باید دلم را بدهم و شکسته پس بگیرم، تا کی باید برای این و آن بمیرم؟
در حسرت یک لحظه آرامشم ، دلم میخواهد برای یک بار هم که شده شبی را بی فکر و خیال بخوابم…
تو هم مثل همه ، هیچ فرقی نداشتی ، هیچ خاطره ی خوبی برایم جا نگذاشتی ،حالا که رفتی ، تنها غم رفتنت را در قلبم گذاشتی….
گرچه از همان روز اول میخواستمت ، گرچه برایم دنیایی بودی و هنوز هم گهگاهی میخواهمت ، اما دیگر مهم نیست بودنت ، چه فرقی میکند بودن یا نبودنت؟
سوز عشق تو هنوز هم چهره ام را پریشان کرده ، دلم اینجا تک و تنها راهش را گم کرده ، این شعر را برای تو نوشتم بی پرده ، هنوز هم دلت نیامده و خیالت ، خیال مرا پریشان کرده …
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻫﻤﻪ ﯼ ﺭﻧﮕﻬﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﺮﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺁﻫﻮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺒﺎﺯﯼ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ﺣﺎﻣﯿﺎﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺯﻣﯿﻦ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺑﺮ، ﺣﺮﯾﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﯼ ﻣﻦ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻃﻨﺎﺏ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﺎﺩﺭﻡ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺳﭙﯿﺪﻩ ﯼ ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻡ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ،ﻧﺴﯿﻢﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﯿﺴﻮﺍﻧﻢ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻋﻄﺮ ﯾﺎﺱ ﻫﺎ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﻩ ﯼ ﻫﺮ ﻧﺒﺎﺕ ﻣﯿﺠﻮﺷﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻔﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻃﻠﻮﻉ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ، ﺩﺭ ﻫﺮ ﺗﻨﺪﺭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺷﻮﻕ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ، ﺩﺭ ﺣﻠﻘﻮﻡ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻏﻠﻐﻞ ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻡ، ﺩﺭ ﻧﺎﯼ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭﺍﻥ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﺭﺩ ﺷــــﺪ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﮔـﺬﺷـــﺖ ﮔــﺎﻫـــﯽ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻧـﯿـــﺎﺯ، ﻧﺨـــﻮﺍﺳـــﺖ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑــﺎﯾـــﺪ ﮐــﻮﯾـــﺮ ﺷـــﺪ ﺑـﺎ ﻫــﻤـــﻪ ﯼ ﺗﺸــﻨﮕـــﯽ ﻣﻨــﺖ ﻫﯿـــﭻ ﺍﺑـــﺮﯼ ﺭﺍ ﻧـﮑﺸﯿـــﺪ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑــــﺮﺍﯼ ﺑـــﻮﺩﻥ ﺑــﺎﯾــــﺪ ﻣــﺤــــﻮ ﺷـــﺪ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﻧﯿــﺴـــﺖ ﺷــــﺪ ﮔــﺎﻫــــﯽﺑــــﺮﺍﯼ ﺑـــﻮﺩﻥ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﻧﺒــــﻮﺩ ﮔــﺎﻫــــﯽﺑـﺎﯾــــﺪ ﺳﯿــﮕــﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺑــﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺭﻫﺴــﭙــــﺎﺭ ﮐــــﻮﭼـــﻪ ﻫـــﺎﯾـــﯽ ﺑــﺸـــﯽ ﮐـــﻪ ﺧﯿــﻠـــﯽ ﻭﻗﺘــــﻪﺭﻫــﮕـــﺬﺭﯼﺍﺯﺵ ﻋﺒـــﻮﺭ ﻧـﮑــــﺮﺩﻩ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑـﺎﯾـــﺪ ﻧﺒــﺎﺷـــﯽ ﺗـﺎ ﻻﺍﻗــــﻞ ﯾــﻪ ﺟــﺎﯾــــﯽ ﺗــــﻮﯼ ﮔـــﻮﺷـــﻪ ﮐــﻨــــﺎﺭ ﺍﯾـــﻦ ﺷــﻬــــﺮ ﺩﻟــــﯽ ﺑــﺮﺍﺕ ﺗﻨــــﮓ ﺑــﺸــــﻪ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻭستــــت ﺩﺍﺭﻡﻫــــﺎﺭﺍﻧـﮕــــﻪﻣـــﯽﺩﺍﺭﯼ ﺑــــﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﻣﺒــــﺎﺩﺍ ﺩﻟــــﻢ ﺗﻨــــﮓ ﺷــــﺪﻩﻫــــﺎ ﺭﺍ، ﻋــــﺎﺷــﻘﺘـــﻢﻫــــﺎ ﺭﺍ… ﺍﯾــــﻦﺟﻤــﻠــــﻪﻫـــﺎﺭﺍﮐــــﻪ ﺍﺭﺯﺷــﻤﻨـــﺪﻧـــﺪﺍﻟــﮑـــﯽ ﺧــــﺮﺝ ﮐﺴــــﯽ ﻧــﻤـــﯽﮐــﻨــــﯽ! ﺑــﺎﯾـــﺪ ﺁﺩﻣــﺶ ﭘــﯿــــﺪﺍ ﺷــــﻮﺩ! ﺑـــﺎﯾـــﺪﻫــﻤــــﺎﻥﻟـﺤﻈــــﻪﺍﺯﺧـــﻮﺩﺕﻣــﻄﻤــــﺌﻦ ﺑــﺎﺷـــﯽﻭﺑــﺎﯾـــﺪﺑـــﺪﺍﻧــــﯽ ﮐــــﻪﻓــــﺮﺩﺍ،ﺍﺯﺍﻣــــﺮﻭﺯ ﮔــﻔﺘﻨــــﺶ ﭘﺸـﯿﻤــــﺎﻥ ﻧــﺨــــﻮﺍﻫــــﯽ ﺷــﺪ! ﺳِـﻨـــﺖ ﮐــــﻪ ﺑــﺎﻻ ﻣـــﯽﺭﻭﺩ ﮐــﻠــــﯽ ﺩﻭﺳــﺘـــﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﭘﯿــﺸــــﺖﻣــﺎﻧــــﺪﻩ،ﮐــﻠـــﯽﺩﻟــﻢﺗــﻨــــﮓﺷــــﺪﻩﻭ ﻋـــﺎﺷـﻘﺘـــﻢ ﻣــﺎﻧــــﺪﻩ ﮐــﻪ ﺧـــﺮﺝ ﮐــﺴــــﯽﻧﮑــــﺮﺩﻩﺍﯼﻭﺭﻭﯼ ﻫــــﻢﺗـﻠﻨﺒــــﺎﺭ ﺷــــﺪﻩﺍﻧــﺪ! ﻓــﺮﺻــﺖﻧــﺪﺍﺭﯼ ﺻــﻨــــﺪﻭﻗــــﺖﺭﺍﺧــــﺎﻟــــﯽ ﮐــﻨــــﯽ!. ﺻــﻨــــﺪﻭﻗـــﺖﺳﻨـــﮕﯿــــﻦ ﺷــــﺪﻩﻭﻧــﻤــــﯽﺗــﻮﺍﻧــــﯽ ﺑــــﺎ ﺧــــﻮﺩﺕ ﺑِـﮑﺸـــﯽﺍﺵ… ﺷــــﺮﻭﻉ ﻣــــﯽﮐﻨــــﯽ ﺑــﻪ ﺧـــﺮﺝ ﮐـــﺮﺩﻧــﺸــــﺎﻥ! ﺗـــﻮﯼﻣﯿــﻬﻤــــﺎﻧــﯽﺍﮔـــﺮ ﻧـﮕــــﺎﻫـــﺖﮐــــﺮﺩﺍﮔــــﺮ ﻧــﮕــــﺎﻫــــﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺳــــﺖ ﺩﺍﺷــﺘــــﯽ ﺗــــﻮﯼ ﺭﻗــــﺺ ﺍﮔــــﺮ ﭘــﺎﺑــﻪﭘــﺎﯾــﺖ ﺁﻣــــﺪ ﺍﮔــــﺮ ﻫـــﻮﺍﯾــــﺖ ﺭﺍﺩﺍﺷـــﺖﺍﮔــــﺮﺑــﺎﺗــــﻮ ﺗـــﺮﺍﻧــــﻪﺭﺍﺑــــﻪﺻــــﺪﺍﯼ ﺑــﻠﻨــــﺪ ﺧـــﻮﺍﻧــــﺪ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻭﻟﯿــﻦ ﺭﻭﺯ ﺑـــﺎﺭﺍﻧــﯽﺭﺍ ﺑﻪ ﺧـــﺎﻃــــﺮ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻏـــﺎﻓﻠـــﮕﯿﺮ ﺷـــﺪﯾــﻢ ﭼﺘـــــﺮ ﻧــﺪﺍﺷﺘﯿـــــﻢ ﺧﻨــــﺪﯾـــﺪﯾﻢ ﺩﻭﯾــــﺪﯾـــﻢ ﻭ ﺑــﻪ ﺷــﺎﻻﭖ ﻭ ﺷﻠـــﻮﭖ ﻫــﺎﯼ ﮔــﻞ ﺁﻟـــﻮﺩ ﻋـﺸـﻖ ﻭﺭﺯﯾـــﺪﯾــﻢ… ﺩﻭﻣﯿــﻦ ﺭﻭﺯ ﺑــﺎﺭﺍﻧــﯽ ﭼﻄــﻮﺭ؟ ﭘﯿـــﺶ ﺑﯿـﻨﯿــﺶ ﺭﺍ ﮐــﺮﺩﻩ ﺑــﻮﺩﯼ ﭼﺘـــﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑــﻮﺩﯼ ﻣــــﻦ ﻏـــﺎﻓـﻠﮕـــﯿﺮ ﺷـــﺪﻡ ﺳﻌـــﯽ ﻣـــﯽ ﮐـــﺮﺩﯼ ﻣــﻦ ﺧﯿــﺲ ﻧﺸـــﻮﻡ ﻭ ﺷـــﺎﻧـــﻪ ﺳــﻤــﺖ ﭼـــﭗ ﺗــﻮ ﮐــﺎﻣــﻼ ﺧﯿــﺲ ﺑـــﻮﺩ… ﺳــﻮﻣﯿــﻦ ﺭﻭﺯ ﭼﻄــﻮﺭ؟ ﮔﻔﺘـــﯽ ﺳـــﺮﺕ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﮑﻨـــﺪ ﺣـــﻮﺻــﻠـﻪ ﻧـــﺪﺍﺷﺘـــﯽ ﺳـــﺮﻣــﺎ ﺑﺨــﻮﺭﯼ ﭼﺘـــﺮ ﺭﺍ ﮐـــﺎﻣــﻼ ﺑــﺎﻻﯼ ﺳـــﺮ ﺧـــﻮﺩﺕ ﮔــﺮﻓﺘــﯽ ﻭ ﺷــﺎﻧـــﻪ ﺭﺍﺳــﺖ ﻣـــﻦ ﮐــﺎﻣــﻼ ﺧـــﯿﺲ ﺷــﺪ… ﭼﻨـــﺪ ﺭﻭﺯ ﭘـﯿــﺶ ﺭﺍ ﭼــﻄﻮﺭ؟ ﺑــــﻪﺧــﺎﻃــﺮﺩﺍﺭﯼ؟ ﮐـﻪ ﺑـــﺎ ﯾــﮏ ﭼﺘــﺮ ﺍﺿــﺎﻓـــﻪ ﺁﻣــﺪﻩ ﺑـــﻮﺩﯼ؟ ﻭﻣﺠﺒــﻮﺭﺑـــﻮﺩﯾـــﻢﺑــﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑـــﻪﭘﯿــﻦﻫـــﺎﯼ ﭼﺘـــﺮ ﺗــﻮﯼ ﭼــﺸــﻢ ﻭ ﭼــﺎﻟـﻤـﺎﻥ ﻧــﺮﻭﺩ ﺩﻭ ﻗـــﺪﻡ ﺍﺯ ﻫــﻢ ﺩﻭﺭﺗـــﺮ ﺑـــﺮﻭﯾــﻢ… ﻓــــﺮﺩﺍ ﺩﯾــﮕـﺮ ﺑـــﺮﺍﯼ ﻗــﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﻧــﻤـــﯽ ﺁﯾــﻢ ﺗﻨﻬــــﺎ "ﺑـــــــــــــــــــــــــــــﺮﻭ"…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭﻗﺘـــﯽ ﮐــﻪ ﺩﯾﮕـــﺮ ﻧﺒــــﻮﺩ ، ﻣــــﻦ ﺑــﻪ ﺑــﻮﺩﻧــﺶ ﻧـﯿــــﺎﺯﻣﻨـــﺪ ﺷــﺪﻡ. ﻭﻗﺘـــﯽ ﮐـﻪ ﺩﯾﮕـــﺮ ﺭﻓــــﺖ ، ﻣـــﻦ ﺩﺭ ﺍﻧﺘــﻈـــﺎﺭ ﺁﻣــﺪﻧــﺶ ﻧﺸـﺴﺘــﻢ. ﻭﻗﺘـــﯽﮐــﻪﺩﯾﮕـــﺮﻧـﻤــﯽﺗــــﻮﺍﻧـﺴــﺖﻣــــﺮﺍ "ﺩﻭﺳــــــــــﺖ" ﺑــﺪﺍﺭﺩ ، ﻣــﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ "ﺩﻭﺳــــــــﺖ" ﺩﺍﺷـﺘــــﻢ. ﻭﻗﺘـــﯽ ﮐــﻪ ﺍﻭ ﺗـﻤــﺎﻡ ﮐــﺮﺩ ، ﻣــﻦ ﺷـــﺮﻭﻉ ﮐــــﺮﺩﻡ. ﻭﻗﺘـــﯽ ﺍﻭ ﺗــﻤـــﺎﻡ ﺷـــﺪ ، ﻣـــﻦ ﺁﻏــﺎﺯ ﺷـــﺪﻡ. ﻭ ﭼـــﻪ ﺳـﺨــﺖ ﺍﺳــﺖ "ﺗﻨــــﻬــــﺎ" ﻣﺘــﻮﻟـــﺪ ﺷـــﺪﻥ ، ﻣﺜــﻞ "ﺗﻨــــﻬــــﺎ" ﺯﻧــﺪﮔـــﯽ ﮐـــﺮﺩﻥ ﻣﺜــــﻞ "ﺗﻨــــﻬــــﺎ" "ﻣــــﺮﺩﻥ"… ((((((ﺩﮐﺘﺮ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ))))))
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺍﺷﮑﻢ ﺩﺭﮎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺑﻮﺩ.ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭﻳﻬﺎ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﻭﻧﺒﺎﻳﺪﻫﺎ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﺩﺭﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻣﻮﺷﻴﻢ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻏﻮﻏﺎﻳﯽ ﺑﺮﭘﺎﺳﺖ.ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﻮﺩﮐﻴﻢ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺑﺪﺍﻧﯽ.ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﻣﮑﺚ ﺧﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﯼ ﻭ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺛﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ.ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺧﻔﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻞ ﺑﺨﺎﮎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻦ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﺳﭙﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻧﻪ ﺑﺎﺩﯼ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻧﻪ ﻣﻦ،ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺻﺪﻫﺎ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﺩﻟﺖ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭﺩ.ﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻧﻮﺭ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮﺕ ﻧﻴﺴﺖ.ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮔﻠﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﻳﺸﺪ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺳﺘﯽ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﻮﺵ ﺧﻴﺎﻝ(ﺯﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺭﻫﮕﺬﺭﺍﻧﺶ)ﺩﻋﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﮐﺮﺩﻡ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪ.ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﺁﺭﺯﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ؟!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﻦ ﺷﺪ؟!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ ﺁﻟﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻳﺎﺩﺕ ﺑﺮﺩ،ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻔﺴﻬﺎﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﺑﻮﺩ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩﯼ؟!ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻗﺼﻪ ﺍﺯ ﺣﻨﺠﺮﻩ ﺍﯾﺴﺖ ،ﻛﻪ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺑﻐﺾ ، ﯾﻚ ﻃﺮﻑ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ، ﯾﻚ ﻃﺮﻑ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ، ﺩﺭﻫﻤﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎ ، ﺣﺮﻑ ﺍﺧﺮ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ، ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻥ ﺗﻜﯿﻪ ﻛﻨﻢ؟ ، ﺣﺮﻑ ﻣﻦ ﺩﯾﺪﻥ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎﺳﺖ؛ ﭼﻪﻗﺪﺭ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﻫﺎﺵ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ، ﻧﻤﯽﺭﺳﻨﺪ ﺩﯾﺪﻥ ﺩﯾﺪﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎیی که ﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﻛﺸﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﺷﻜﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺩﺭﺩﻧﺎﻛﺘﺮﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﺍﺯ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﺮ ﺍﺯ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻮﻗﻒ ﺩﺭ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺑﯿﻦ ﺭﺍﻩ ، ﻓﺮﺻﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﻣﺴﯿﺮ ﻃﯽ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﺳﺖ.ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺮﻓﺖ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﻛﻬﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻬﻨﻪ ﺗﺮﺷﺪ،ﺩﻟﻢ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺗﺮﺷﺪ،ﻃﺒﯿﺐ ﺁﻣﺪ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﻃﺒﯿﺐ ﺍﺯ ﺑﺨﺖ ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺗﺮ ﺷﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﻟﻢ ﻋﺠﯿﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻗﺎﯾﻖ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﺧﻪ ﯼ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺣﺮﻓﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭ ﺑﺮﮒ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺷﺐ ﺑﻮﺳﺖ ﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻧﻤﯽ ﺭﻫﺎﻧﺪ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﻧﻢ ﻣﻮﺯﻭﻥ ﺣﺰﻥ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺑﺪ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ... ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺣﺮﻑ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﻦ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺣﺮﻑ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﻋﻄﻔﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﺧﺎﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺯﻧﺪﮔﻴﻢ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﻢ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻧﻮﺭﻱ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻥ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺁﻳﺎ ﻋﺸﻖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ؟ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻥ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻜﺮﺩﻡ ﻳﻚ ﻣﺸﺖ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﻳﻚ ﻣﺸﺖ ﺩﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻳﻚ ﻣﺸﺖ ﺧﺎﻙ!... ﻭ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺣﺴﺮﺕ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺣﺲ ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻗﻔﺲ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻙ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻭﺭ ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ! ... ﺁﻳﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ...؟! ... ﺩﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﺯﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﻋﺸﻖ ﺍﻣﺎ ﭼﻴﺰﻱ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺪﻳﺪﻡ ﺟﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻛﺎﻏﺬ ﺍﻧﮕﺎﺭﺑﻪ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﺎﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺸﺘﻦ ﻛﺮﺩﻡ ﺷﺎﻳﺪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻴﺎﺑﻢ ﻭﺭﻗﻬﺎ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﺭﻭ ﻛﺮﺩﻡ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﺒﻮﺩ ﻫﻴﭻ ﻧﺸﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﺪﻳﺪﻡ ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﺗﻪ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﻳﻚ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺧﺸﻜﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻮﻱ ﻣﻌﻄﺮ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻧﺸﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﻓﺮﺳﻨﮕﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺑﻢ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﺎﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﺑﻲ ﺍﻧﻜﻪ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺟﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ، ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻳﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻡ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﯿﺰﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ ﮔﺪﺍﯾﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﻟﮕﯿﺮﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺲ ﺗﻤﻠﮏ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻏﻮﻏﺎﯼ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺗﻨﻮﻉ ﻃﻠﺒﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺑﺎﻏﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻓﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮﺩﺑﯿﻨﯽ ﻭ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﻌﻨﯽ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ، ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﻧﻔﺮﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ! ﺍﺯ ﻭﻫﻦ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ! ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻋﺸﻘﯿﻢ ﻭ ﺩﻝ ﻣﻨﺠﻤﺪ ﻣﺎ ﺟﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﮔﺮ ﻏﺮﻕ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺲ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺳﺖ ﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺶ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﺑﻲ ﺭﻳﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﺑﺎ ﺁﻏﻮﺷﻲ ﺑﺎﺯ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﺶ ﺷﺪﻡ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎﻳﻢ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﻨﮕﺪﻟﻲ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﺭﺧﺖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﻲ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺷﺮﻡ ﮐﻨﺪ. ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﻴﻠﮕﻮﻧﺶ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮔﺮ ﺑﻲ ﻭﻓﺎﻳﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺣﺘﻲ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻭ ﺁﺏ ﭼﺸﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﻧﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﻧﺒﺴﺘﻴﻢ. ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺭﻧﮕﻤﺎﻥ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ. ﺍﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩ ﻭﺯﻳﺪ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺭﻭﺩ.ﺍﻣﺎ... ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩﻫﺎﻱ ﺗﻠﺦ ﺁﻣﺪ. ﺗﻠﺨﻲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ. ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺻﺪﺍﻱ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺑﺮﮔﻬﺎﻱ ﺧﺸﮏ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻭ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺷﻨﻴﺪﻡ. ﺍﻭ ﺭﻓﺖ.ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻧﻬﺎﻝ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻬﺎﺭﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺜﻞ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻳﻢ... ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ... .....
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﻫﺎﯾﻢﺭﺍﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺩﺭﺍﺯﺩﺣﺎﻡﺍﯾﻦﻫﻤﻪﺑﯽﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﻧﻢ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺑﺎﻭﺭﺩﺍﺭﻡﻋﺸﻖﻣﺎﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ.. ﺍﯾﻦﺭﻭﺯﻫﺎﺩﯾﮕﺮﭘﺸﺖﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽﺭﻭﻡ. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﭘﺎﺋﯿﺰ،ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺷﻮﺭﺍﻧﮕﯿﺰ ﺍﺳﺖ.. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﯾﮑﯽﺍﺯﻫﻤﯿﻦﺭﻭﺯﻫﺎﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺾ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﺯﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﺗﻤﺎﻡﻣﯽﺷﻮﺩﻭﻣﺎﺭﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ؛ ﭘﺲ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ: ﺍﻭﻟﯿﻦﻋﺸﻖﻣﻦﻭﺁﺧﺮﯾﻦﻋﺸﻖﻣﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﻧﺮﻭ،ﻣﻨﻮﺗﻨﻬﺎﻧﺬﺍﺭﮐﻪﺳﺮﻧﻮﺷﺖﻣﻦ ﺗﻮﯾﯽ..
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭ ﺗﻮ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺗﯽ ﮐﻪﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺗﻤﺎﻡﺍﻋﻀﺎﯾﺖﺭﺍﺑﻪﮐﻪ ﻣﯽﺍﻧﺪﯾﺸﯽ؟ﮔﻨﮓﻭﻣﺒﻬﻢﺍﺳﺖ ﻧﮕﺎﻫﺖ،ﻃﻨﯿﻦﻋﺸﻖﭼﻪﺳﺨﺖﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩﻧﺎﺯﮎﻗﻠﺒﺖﺁﻭﺍﯼﻏﻤﯽﺷﯿﺮﯾﻦ ﺭﺍﺩﺭﺗﻮﺗﺪﺍﻋﯽﻣﯽﮐﻨﺪ.ﻭﭼﻪﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﻣﯽﺭﻭﯼﺍﯾﻦﻧﺸﯿﺐﻭﻓﺮﺍﺯﺭﺍ،ﺍﯾﻦﭘﯿﭻ ﻭﺗﺎﺏﻧﻬﻔﺘﻪﺩﺭﺑﻄﻦﺟﺎﺩﻩﺍﯼﮐﻪﺑﻪ ﺗﻼﻟﻮﻋﺸﻘﯽﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡﻣﯽﺍﻧﺠﺎﻣﺪ.ﭼﻪ ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪﻧﮕﺎﻫﺖﺩﺭﺟﺴﺘﺠﻮﯼﻫﺎﻟﻪ ﺍﯼﺍﺯﺳﺨﺎﻭﺕﺩﺳﺘﺎﻥﺍﻭﺳﺖ.ﺗﻮﺩﺭ ﻧﮕﺎﻫﺖﮐﻮﺩﮐﯽﺭﺍﻣﯽﻣﺎﻧﯽﮐﻪﺩﺭ ﭘﯽ ﺁﻏﻮﺵﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻧﻪﻣﺎﺩﺭﺍﺳﺖ.ﭼﯿﺰﯼﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻕﻭﺟﻮﺩﺕﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ،ﺷﻮﺭﯼ،ﻫﯿﺠﺎﻧﯽﻭﯾﺎﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﻏﺮﯾﺐﻣﯽﻧﻮﺍﺯﺩﺣﻨﺠﺮﻩﺍﺕﺭﺍ.ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ؟ﺁﺭﯼﻣﯽﺗﺮﺳﯽﺍﺯﺁﻥﺑﯽﺍﻧﺘﻬﺎ ﺭﺍﻫﯽﮐﻪﺧﺸﻤﮕﯿﻨﺎﻧﻪﺩﺭﭘﯿﺶﮔﺎﻡ ﻫﺎﯼﺗﻮﻣﯽﺧﺮﻭﺷﺪﻭﺗﻮﺑﺎﺗﺮﺳﯽ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪﺍﻭﺭﺍﺑﻪﻧﺒﺮﺩﯼﺗﻦﺑﻪﺗﻦﻓﺮﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﯽ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻟﺖﮐﻪﺗﻨﮓﻣﯽﺷﻮﺩﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ
ﻫﻤﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ...
ﺗﻮ...
ﺍﻭ...
ﻭ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﮑﺎﻑ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ...
ﺧﺎﻃﺮﻩﺭﺍﺗﻮﻣﯽﻧﻮﯾﺴﯽﺩﺭﺑﺮﮒﮔﻞ
ﮐﺎﺷﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ....
ﺍﮔﺮﻧﺒﺎﺷﺪﺑﻪﻫﻤﻪﻣﯽﮔﻮﯾﯽﮐﻪﺑﻪ
ﺣﺮﺍﺝﮔﺬﺍﺷﺘﻪﺍﯼﺗﮑﻪﺗﮑﻪﺩﻝﺗﻨﮓ
ﺷﺪﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ...
ﺗﺎﺷﺎﯾﺪﺍﻭﺑﯿﺎﯾﺪﻭﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﺭﺍﺗﻘﺴﯿﻢ
ﮐﻨﺪ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺁﻣﺪ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪﻧﻈﺮﻣﺮﺍﺑﭙﺮﺳﺪﺁﻫﺴﺘﻪ
ﻭﺁﺭﺍﻡﺁﻣﺪ،ﺁﻣﺪﻭﮐﻨﺎﺭﺗﻨﻬﺎﺋﯽﻣﻦ
ﺁﺭﺍﻣﯿﺪ،ﻧﮕﺎﻫﺶﮐﺮﺩﻡ،ﻧﮕﺎﻫﻢ
ﮐﺮﺩ،ﺁﺥﮐﻪﭼﻪﺳﺎﺩﻩﻭﭼﻪﺑﯽ ﺩﻏﺪﻏﻪ
ﮐﻨﺎﺭﻡﺁﺭﺍﻣﯿﺪﻩﺑﻮﺩ؛ﮔﻮﺋﯽﻫﯿﭽﮕﺎﻩ
ﻃﻌﻢﺗﻠﺦﻏﻢﺩﻭﺭﯼﻭﺭﻓﺘﻦﻭﺗﻨﻬﺎ
ﻣﺎﻧﺪﻥﺭﺍ ﻧﭽﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ؛ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﻤﻪ
ﭘﺎﮐﯽﻭﺳﺎﺩﮔﯽﺍﺵ؛ﺗﺮﺳﯿﺪﻡﻭﮔﺎﻣﯽ
ﺑﻪﻋﻘﺐﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ؛ﻣﺘﻌﺠﺐﺩﺭﻣﻦ
ﻧﮕﺮﯾﺴﺖﻭﺑﻌﺪﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺷﯿﺮﯾﻦﺑﺮﻟﺐ
ﻧﺸﺎﻧﺪﻭﮔﺎﻣﯽﺑﻪﺳﻮﯼﻣﻦﺑﺮﺩﺍﺷﺖ!
ﻧﮕﺎﻫﺶﻫﻤﭽﻮﻧﮕﺎﻩﮐﻮﺩﮐﯽ،ﻧﻮﭘﺎ
ﺳﺎﺩﻩﺑﻮﺩﻭﺑﯽﺭﯾﺎ؛ﻭﻣﻦﺍﺯﺁﻧﻬﻤﻪ
ﺳﺎﺩﮔﯽﻧﮕﺎﻫﺶﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪﻡ!
ﻟﺒﺨﻨﺪﺵﮔﺮﻡﺑﻮﺩ ﻭﺩﻟﻨﺸﯿﻦ؛ ﺍﻣﺎﻣﻦ ﺍﺯ
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ!
ﺍﻭﻧﻮﭘﺎﺑﻮﺩﻭﻣﻦﺍﺯﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕﻧﺎ
ﭘﺎﯾﺪﺍﺭﺵﺑﯿﻢﺩﺍﺷﺘﻢ؛ﺧﻮﺍﺳﺘﻢﻟﺐ
ﺑﮕﺸﺎﯾﻢﻭﺑﮕﻮﯾﻢﺍﯼﺳﺎﺩﻩﺍﯼﭘﺎﮎ؛
ﻣﯿﺘﺮﺳﻢﺍﺯﺭﻭﺯﯼﮐﻪﺍﯾﻦﺑﺮﻕﺷﻮﻗﯽ
ﮐﻪﺍﻣﺮﻭﺯﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻧﺖﺑﻨﺸﺴﺘﻪﺑﻪ
ﻣﺎﺗﻤﯽﺳﺮﺩﻭﺑﯽﺭﻭﺡﮔﺮﺍﯾﺪ ! ﻣﻦ
ﺷﮑﺴﺘﻪﻭﺯﺧﻢﺧﻮﺭﺩﻩﺍﻡﺍﺯﻣﻦ
ﺑﮕﺬﺭ!
ﺑﺮﻣﻦﺭﻭﺍﻣﺪﺍﺭﺗﺠﺮﺑﻪ ی ﻋﺸﻘﯽﺭﺍﮐﻪ
ﺑﻪﻣﺎﺗﻢﺭﻓﺘﻦﻧﺸﺴﺘﻨﺖﭘﯿﻮﻧﺪﺧﻮﺭﺩ!
ﺧﺴﺘﻪﺗﺮﺍﺯﺁﻧﻢﮐﻪﺗﻮﺍﻧﯽﺑﺮﺍﯼﺩﻭﺑﺎﺭﻩ
ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ!
ﺍﻣﺎﺁﻧﭽﻨﺎﻥﺳﺎﺩﻩﻭﺯﯾﺒﺎﻭﺩﺭﻣﻦﻣﯽ
ﻧﮕﺮﯾﺴﺖﮐﻪﻫﻤﺎﻥﺁﻥﺍﺯﺑﯿﻢﺍﺯﺩﺳﺖ
ﺩﺍﺩﻧﺶﻣﻬﺮﺧﻤﻮﺷﯽﺑﺮﻟﺐﻧﺸﺎﻧﺪﻡﻭ
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ!
ﺣﺎﻝﺍﻣﺮﻭﺯﺍﻭﺭﻓﺘﻪﻭﻣﻦﺩﺭﺁﺗﺶ
ﻧﺒﻮﺩﻥﻧﮕﺎﻩﺯﯾﺒﺎﯾﺶﺳﺎﺩﮔﯽﮐﻼﻣﺶ
ﭘﺎﮐﯽﺩﻝﺑﻪﮔﻨﺎﻩﻧﯿﺎﻟﻮﺩﻩﺍﺵﻣﯽ
ﺳﻮﺯﻡ ﻭ ﺩﻡ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﻭﺭﻡ!
ﺑﺎﺗﻮﺑﺎﺗﻮﺍﯼﺁﯾﻨﻪ ی ﭘﺎﮐﯽﻫﺎﺧﻮﺑﯽﻫﺎ
ﻫﺮﺟﺎﮐﻪﻫﺴﺘﯽ؛ﻭﻧﻮﺭﻫﺮﺩﻟﯽﮐﻪ
ﺑﺎﺷﯽ؛ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﻬﺘﺮﯾﻨﻬﺎﯾﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭپی ﺍﺕ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ...
ﺯﯾﺒﺎﺯﯾﺒﺎﯾﻢﻫﺮﮔﺰﺑﺎﻭﺭﻣﺪﺍﺭﮐﻪﺁﻧﯽ
ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖﮐﻨﻢ؛ﺗﻮﺭﻓﺘﯽﺍﻣﺎﺍﯾﻦﻣﻦ
ﺗﻨﻬﺎﻫﻨﻮﺯﮐﻪﻫﻨﻮﺯﺍﺳﺖﺑﺮﺳﺮپیچ
ﻫﻤﺎﻥﺟﺎﺩﻩﮐﻪﺗﻮﺭﻭﺯﯼﻋﺸﻖ
ﺧﻮﺍﻧﺪﯾﺶﺑﻪﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻣﺤﺎﻝﺑﺎﺯﺁﻣﺪﻧﺖ ﺗﺎ
ﺑﻪﻗﯿﺎﻣﺖﻻﻧﻪﮐﺮﺩﻩﺍﻡ؛ﺗﻨﻬﺎﻣﻨﺰﻟﻢ
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖﻭﻫﺮﮔﺰﻓﮑﺮﺭﻓﺘﻦﻧﺨﻮﺍﻫﻢ
ﮐﺮﺩ....
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎﯾﺪﺑﻪﮔﺎﻩﺑﻮﺩﻥﻭﮔﺎﻩﻧﺒﻮﺩﻥﻫﺎﯾﺖ
ﻋﺎﺩﺕﮐﻨﻢ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺭﻭﺯﯼﻓﺮﺍ
ﻣﯽﺭﺳﺪﮐﻪﺩﯾﮕﺮﻫﺮﮔﺰ ﮐﻨﺎﺭﻡ
ﻧﺨﻮﺍﻫﯽﺑﻮﺩ…!ﻭﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖﮐﻪ ﺑﻮﺩﻥ
ﻫﺎﯾﺖﺑﺮﺍﯾﻢﻣﺎﻧﻨﺪﺭﺅﯾﺎﯾﯽﺷﯿﺮﯾﻦﻣﯽ
ﮔﺬﺭﻧﺪﻭﻧﺒﻮﺩﻥﻫﺎﯾﺖﻫﻢﭼﻮﻥ
ﮐﺎﺑﻮﺳﯽﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ…!ﭼﮕﻮﻧﻪﺍﺯﺁﻥ
ﺭﻭﺯﺑﻪﺑﻌﺪ،ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽﺍﻡﺭﺍﺑﺎﺗﻠﺨﯽ
ﮐﺎﺑﻮﺱﻫﺎﯾﺶﺑﻪﺳﺮﮐﻨﻢ،ﻭﻗﺘﯽ
ﺷﯿﺮﯾﻨﯽﺭﺅﯾﺎﯼﺑﺎﺗﻮﺑﻮﺩﻥﺭﺍﺗﺠﺮﺑﻪ
ﮐﺮﺩﻩﺍﻡ؟!ﮔﺎﻫﯽﻭﻗﺘﻬﺎﺣﺘﯽﺁﮔﺎﻫﯽ
ﺍﺯﻭﺟﻮﺩﭼﻨﯿﻦﺭﻭﺯﯼ،ﺭﺅﯾﺎﻫﺎﺭﺍﻫﻢ
ﺑﺮﺍﯾﻢﺗﻠﺦﻣﯽﮐﻨﺪ...!ﻭﺁﻧﻮﻗﺖﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ،ﺗﻮﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯽﺁﻧﻬﺎﺭﺍﺍﺯ
ﭼﺸﻤﺎﻧﻢﺑﺨﻮﺍﻧﯽ؛ﻧﮕﺮﺍﻥﺑﻪﭼﺸﻤﺎﻧﻢ
ﻣﯽﻧﮕﺮﯼﻭﻃﻌﻢﺗﻠﺦﮐﺎﺑﻮﺱﻫﺎﺭﺍ
ﯽﮑﯾﯽﮑﯾ،ﺗﻤﺎﻣﺸﺎﻥﺭﺍ،ﻫﻤﺮﺍﻫﻢﻣﯽ
ﭼﺸﯽ!ﺗﺎﺷﺎﯾﺪﺑﺪﯾﻦﮔﻮﻧﻪﺍﺯﺑﺎﺭ
ﺳﻨﮕﯿﻨﺶﮐﻢﮐﻨﯽﻭﺗﺤﻤﻠﺶﺭﺍﺑﺮﺍﯾﻢ
ﺁﺳﺎﻥﺗﺮ…ﮐﺎﺵﻣﯽﺷﺪﻓﻘﻂ
ﺭﺅﯾﺎﻫﺎﯼﺷﯿﺮﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﻫﻢ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻨﯿﻢ
ﻭﻫﻤﯿﺸﻪﺩﺭﮐﻨﺎﺭﻫﻢﺑﻤﺎﻧﯿﻢ…ﻧﻤﯽ
ﺩﺍﻧﻢ،ﺷﺎﯾﺪ"ﺟﺪﺍﯾﯽ"ﺑﺎ ﻣﻦ ﻭ"ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ"ﺑﺎ
ﺗﻮﮔﺮﻩﺧﻮﺭﺩﻩﺑﺎﺷﺪ، ﺷﺎﯾﺪ؛ﻭﻟﯽﻣﻦ ﺑﻪ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺮ ﮔﺸﻮﺩﻥ ﺁﻥ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ
ﻭﺗﻮﻫﻢﺑﺎﺟﺪﺍﯾﯽ،ﻫﺮﮔﺰ…ﮐﺎﺵﻣﯽ
ﺷﺪﺑﺎﻣﺎﻧﺪﻥﮐﻨﺎﺭﯾﮑﺪﯾﮕﺮ،ﺑﺎﻫﻢﮔﺮﻩ
ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺸﻮﺩﯾﻢ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ؛ ﻭ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﻩ ﻣﯽ
ﺯﺩﯾﻢ،ﺍﻣﺎﺍﯾﻦﺑﺎﺭﻣﻬﺮﻭﻣﺤﺒﺖ
ﺩﻟﻬﺎﯾﻤﺎﻥﺭﺍﺑﻪﻫﻢﮔﺮﻩﻣﯽﺯﺩﯾﻢﮐﻪ
ﻫﯿﭻﻭﻗﺖ،ﺣﺘﯽﺑﺎﮐﻤﮏﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻫﻢ
ﻧﺘﻮﺍﻧﯿﻢﺑﺎﺯﺷﺎﻥ ﮐﻨﯿﻢ؛ﮔﺮﻩ ﻫﺎﯾﯽﮐﻮﺭ ﻭ
ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎ!
ﺧﺪﺍﯾﺎﻣﻦﻓﻘﻂﺩﻧﺒﺎﻝﻋﺸﻘﯽﮐﻮﭼﮏ
ﻣﯽﮔﺮﺩﻡﮐﻪﺩﺭﺩﻟﻢﻣﻮﺍﻇﺒﺶﺑﺎﺷﻢ؛
ﺑﭙﺮﻭﺭﺍﻧﻤﺶ؛
ﻣﯽﮔﻮﯾﯽﻋﺸﻖﻣﻦﺑﻪﺍﯾﻦﺑﺰﺭﮔﯽ
ﻣﺎﻝﺗﻮ!ﻋﺸﻖﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﭼﻪ
ﮐﺎﺭ؟
ﺍﻣﺎﺧﺪﺍﯾﺎ؛ﺩﻝﮐﻮﭼﮏﻣﻦﺗﺎﺏﻋﺸﻖ
ﺑﺰﺭﮒﺗﻮﺭﺍﻧﺪﺍﺭﺩ ؛ﺧﻮﺩﺕﺑﺒﯿﻦﭼﻨﺪﺑﺎﺭ
ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﺎﺯ...؟
ﺧﺪﺍﯾﺎﻋﺸﻖﺑﺰﺭﮒﻭﺑﯽﻣﻨﺘﻬﺎﯾﺖﺭﺍ
ﻧﺸﺎﻧﻪﺍﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻢﺑﺮﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﮐﻮﭼﮑﻢ
ﺗﺎ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﺷﻮﺩ؛
ﺧﺪﺍﯾﺎ!ﺁﺧﺮﻋﺸﻖ ﺗﻮﺯﯾﺒﺎﺳﺖﻭ ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ.
؛
ﺩﻟﻢ، ﭼﺸﻤﺶ ﭘﯿﺶ ﻋﺸﻖ ﺗﻮﺳﺖ؛
ﭘﺲﺗﮑﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺮﻡ ﻭ ﺩﺭ
ﺩﻟﻢﻣﻮﺍﻇﺒﺶﻣﯽﺷﻮﻡﺗﺎﺑﺰﺭﮒﺷﻮﺩ؛
ﺁﻧﮕﺎﻩﺑﻪﻫﺮﻋﺎﺷﻖ،ﺗﮑﻪﺍﯼﺍﺯﺁﻥﺭﺍ
ﻣﯽﺩﻫﻢﺗﺎﺩﻟﺶﺳﻨﮕﯿﻨﯽﺑﺎﺭﻋﺸﻘﺖ
ﺭﺍ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﮑﻨﺪ؛
ﺧﺪﺍﯾﺎ!
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﯽ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﻣﻦ!
ﺧﺪﺍﯾﺎﻗﻠﺐﮐﻮﭼﮑﻢﺭﺍﺑﺎﻋﺸﻖ ﺩﺭﻭﻧﺶ
ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺳﭙﺎﺭﻡ
ﻣﻮﺍﻇﺒﺶ ﺑﺎﺵ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
برﯾﺰ ﺍﯼﺍﺷﮏ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ؛
ﺑﺮﯾﺰ ﺍﺯ ﺑﯽ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻣﯽ؛
*
*
ﮐﻪ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﺩﻟﯽ ، ﻗﻠﺒﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ
ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺑﯽ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ
ﮐﻪ ﺁﻩ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﻮﺯ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽ
ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺑﺴﺘﻪ
**
ﺩﻟﻢ ﺭﻧﺠﯿﺪﻩ ﺍﺯ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﻮﻧﻬﺎ
ﺑﻪﻇﺎﻫﺮﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽﺩﯾﺪﻥﺍﺯ
ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻬﺎ
***
ﺧﯿﺎﻝ ﮐﺮﺩﻡیکیﺩﻟﺴﻮﺯﻣﻮﻧﻪ
ﺍﮔﻪ ﻣﻮﻧﺪﯾﻢ ﺗﻮﯼ ﮐﺎﺭ ﺯﻣﻮﻧﻪ
ﺧﯿﺎﻝﮐﺮﺩﻡیکی ﺩﺍﺭﻩﻫﻮﺍﯼﮐﺎﺭ
ﻣﺎﺭﻭ
؛
ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﻡ ﺩﻝ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻭﻧﻪ
****
ﺩﻟﻢ ﺭﻧﺠﯿﺪﻩ ﺍﺯ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﻮﻧﻬﺎ
ﺑﻪﻇﺎﻫﺮﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽﺩﯾﺪﻥﺍﺯ
ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻬﺎ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
اﯼﻋﺎﺷﻖ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭼﻪ ﻧﺸﺴﺘﯽ؟
ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺎﺩﻫﺎﯼﭘﺎﺋﯿﺰی؟
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﺑﻬﺎﺭی؟
ﺑﺮﮔﻬﺎﯼﺯﺭﺩ
ﻭ ﯾﺎ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﻏﻮﺍﻧﯽ؟
ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﮐﺪﺍﻣﯽ؟
ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺑﯿﻬﻮﺩﻩﺳﺖ؛ﭘﻨﺠﺮﻩﺭﺍﺑﺎﺯ
ﮐﻦ
؛
ﺟﺪﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻦ؛
ﻏﺒﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺸﻮﯼ
؛
ﻭﺧﺎﻃﺮﻩﻫﺎﺭﺍﺑﻪﺧﺎﻃﺮﻩﻫﺎ
ﺑﺴﭙﺎﺭ
؛
ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ، ﭘﺎﯾﺎﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ
؛
ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ♠
ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﻧﮕﯿﺮﻡ♠
ﺗﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ♠
ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﻨﺞ ﻗﻔﺲ ﻣﺮﻏﯽ ﺍﺳﯿﺮﻡ♠
ﺯ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩ ﺗﯿﺮﻩ♠
ﻧﮕﺎﻩ ﺣﺴﺮﺗﻢ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﺑﻪ
ﺭﻭﯾﺖ♠
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﭘﯿﺶ ﺁﯾﺪ♠
ﻭ ﻣﻦ ﻧﺎﮔﻪ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﭘﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﯾﺖ♠
ﺩﺭﺍﯾﻦﻓﮑﺮﻡﮐﻪﺩﺭیکﻟﺤﻈﻪ
ﻏﻔﻠﺖ
♠
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﭘﺮ ﺑﮕﯿﺮﻡ♠
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺮﺩ ﺯﻧﺪﺍﻧﺒﺎﻥ ﺑﺨﻨﺪﻡ♠
ﮐﻨﺎﺭﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﮕﯿﺮﻡ♠
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﻣﻦ ﻭ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ♠
ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺭﺍﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺯﯾﻦ ﻗﻔﺲ ﻧﯿﺴﺖ♠
ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﻣﺮﺩ ﺯﻧﺪﺍﻧﺒﺎﻥ
ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ♠
ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﭘﺮﻭﺍﺯﻡ ﻧﻔﺲ ﻧﯿﺴﺖ♠
ﺯ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎ ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺷﻦ♠
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﻢ♠
ﭼﻮ ﻣﻦ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ♠
ﻟﺒﺶ ﺑﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﯾﻢ♠
ﺍﮔﺮ ﺍﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪیکﺭﻭﺯ♠
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﺎﻣﺶ ﭘﺮ ﺑﮕﯿﺮﻡ♠
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﮐﻮﺩﮎ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ♠
ﺯ ﻣﻦ ﺑﮕﺬﺭ ﮐﻪ
ﻣﻦ ﻣﺮﻏﯽ ﺍﺳﯿﺮﻡ♠
ﻣﻦﺁﻥﺷﻤﻌﻢﮐﻪﺑﺎﺳﻮﺯﺩﻝ
ﺧﻮﯾﺶ♠
ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ♠
ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﮔﺰﯾﻨﻢ♠
ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻳﺎﺩ ﺑﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﻳﻎ☼
☼ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎﺭﻱ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﻳﺎﺩ ﮐﻨﺪ
ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﺭﻩ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﺪﺍﺩ☼
ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺷﺎﺩ ﮐﻨﺪ
☼
ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﺧﻄﺎﻳﻲ ﮐﺮﺩﻡ☼
ﮐﻪ ﺯ ﻣﻦ ﺭﺷﺘﻪ
ﺍﻟﻔﺖ ﺑﮕﺴﺴﺖ
☼
ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺟﺎﻳﻲ ﺍﮔﺮ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﺍ☼
ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺯ ﺩﻳﺪﺍﺭﻡ ﺑﺴﺖ
؟☼
ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﻣﻴﻨﮕﺮﻡ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﻭﺳﺖ
☼
ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﺮﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ
☼
ﺩﺭﺩﻋﺸﻘﺴﺖﮐﻪﺑﺎﺣﺴﺮﺕﻭ
ﺳﻮﺯ
☼
ﺑﺮ ﺩﻝ ﭘﺮ ﺷﺮﺭﻡ ﭼﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ☼
ﮔﻔﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﭼﻮ ﺩﻭﺭﺵ ﺳﺎﺯﻡ☼
ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﻭﺩ
☼
ﻣﺮﮒ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﺪ☼
ﻭﺭﻧﻪ
ﺩﺭﺩﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺮﻭﺩ
☼
ﺗﺎ ﻟﺒﻲ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻦ ﻣﻲ ﻟﻐﺰﺩ
☼
ﻣﻲ ﮐﺸﻢ ﺁﻩ ﮐﻪ ﮐﺎﺵ ﺍﻳﻦ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ☼
ﮐﺎﺵ ﺍﻳﻦ ﻟﺐ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﻣﻲ ﺑﻮﺳﺪ☼
ﻟﺐ ﺳﻮﺯﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﺑﺪﺧﻮ ﺑﻮﺩ
☼
ﻣﻲ ﮐﺸﻨﺪﻡ ﭼﻮ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ☼
ﭘﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺁﻏﻮﺷﺶ☼
ﭼﻪ ﺷﺪ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ☼
ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﺩﺭ ﻧﻔﺲ ﺧﺎﻣﻮﺷﺶ☼
ﺷﻌﺮ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺯ ﺩﻝ ﺑﺮ
ﺩﺍﺭﻡ
☼
ﺑﺎﺭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻏﻢ ﻋﺸﻘﺶ ﺭﺍ☼
ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﻮﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﺶ ﺷﺪ☼
ﺑﺎ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﻢ ﺳﺘﻢ ﻋﺸﻘﺶ ﺭﺍ؟☼
ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﺯ ﻣﻮﻳﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭ☼
ﺳﺮﻣﻪ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﻦ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ
☼
ﺑﮑﻦ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮﻫﻨﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻦ
☼
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺠﺰ ﺯﻧﺪﺍﻧﻢ
☼
ﺗﺎﺩﻭﭼﺸﻤﺶﺑﻪﺭﺧﻢﺣﻴﺮﺍﻥ
ﻧﻴﺴﺖ
☼
ﺑﻪ ﭼﮑﺎﺭ ﺁﻳﺪﻡ ﺍﻳﻦ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ
؟☼
ﺑﺸﮑﻦ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻨﻪ ﺭﺍ
ﺍﻱ ﻣﺎﺩﺭ
☼
ﺣﺎﺻﻠﻢ ﭼﻴﺴﺖ ﺯ ﺧﻮﺩﺁﺭﺍﻳﻲ؟☼
ﺩﺭ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ
☼
ﺟﺰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﮕﺴﺴﺘﻢ☼
ﮐﺲ ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍ ؟ ﺑﺎﮐﻢ ﻧﻴﺴﺖ☼
ﻓﺎﺵ ﮔﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺴﺘﻢ☼
ﻗﺎﺻﺪﻱ ﺁﻣﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺭﻩ ﺩﻭﺭ
☼
ﺯﻭﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﻐﺎﻡ ﺍﺯ ﮐﻴﺴﺖ؟☼
ﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﺁﻥ ﺯﻥ
☼
ﺩﻳﺮ ﮔﺎﻫﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻴﺴﺖ
(فروغ فرخزاد)
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
