ﺟﺎﺩﻭﯼ ﺗﺮﺍﺷﯽ ﭼﺮﺑﺪﺳﺘﺎﻧﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩﭘﺎﺩﺭﮔﺮﯾﺰﻋﺸﻘﯽﮐﺎﻣﯿﺎﺏ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ، ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ: ﺑﺮ ﺁﺑﮕﯿﻨﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻡ ﻓﺎﺧﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺎﻫﯽ ﺳﺮﺥ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﮔﺎﻣﻬﺎﯼ ﻓﺮﺻﺖ ﮐﻮﺗﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﻧﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﺟﺮﻋﻪ ﺯﻫﺮﯼ ﮐﺸﺘﯿﺎﺭ ﻧﺸﺨﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. *** ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻋﺮﻭﺱ ﺳﺒﺰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﻠﺴﻢ ﺧﻮﺍﺏ ﭼﻮﺑﯿﻨﺶ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﻦ ﻭ ﺟﺎﻡ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺭﺍ،ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﺭﺍ ﻭ ﻣﺎﻫﯽ ﺳﺮﺥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭼﻮﻧﺎﻥ»ﻧﻘﻄﻪ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ«ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻭ’ﻣﺬ ّ ﻫﺐ ﻓﺮﺟﺎﻡﺑﯽﺣﺼﻞﺗﺒﺎﺭﺗﺰﺋﯿﻨﯽﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
